Gerundio

Laŭ PIV, Gerundio estas en Latino deklinaciebla infinitivo, konsiderata kiel substantiva formo de verbo, dum en aliaj diversaj lingvoj (ekz. slavaj) estas adverba formo de verbo, kun senco de dependa propraĵo.[1]

La termino "gerundio" derivas de la latina vorto "gerundium" kiu, dekomence, estis ablativo de la "gerundivum" (participo de pasiva futuro).

Kun la participo, la infinitivo, kaj aliaj, la gerundio estas unu de la formoj senpersonaj de la verbo, nomitaj ankaŭ verbo-oideaj.

  1. PIV NPIV Alirita la 25an de Marto 2021.

Developed by StudentB