Back Аиапон бызшәа Abkhazian Bahsa Jeupang ACE Japannees Afrikaans Japanische Sprache ALS ጃፓንኛ Amharic Sowal no dipong AMI Idioma chaponés AN Iapanisc sprǣc ANG जापानी भाषा ANP اللغة اليابانية Arabic
| Japana lingvo | ||
| 日本語 [Nihongo] | ||
| ||
| natura lingvo • moderna lingvo | ||
|---|---|---|
| japana lingvaro | ||
| Parolata en | Japanio, Peruo, Brazilo, Usono (en Havajo), Palaŭo, Gvamo | |
| Parolantoj | 127,000,000 | |
| Skribo | Miksaĵo de la Ĉina skribo kun du ĉin-derivitaj silabaroj | |
| Lingvistika klasifiko | ||
| Japana | ||
| Oficiala statuso | ||
| Oficiala lingvo en |  Japanio, Angaur ( Palaŭo)
| |
| Reguligita de | Kokugo Shingikai, Konsilio pri Kulturaj Aferoj, Ministerio pri Literaturo kaj Scienco de Japanio, Buroo pri Kulturo | |
| Lingva statuso | 1 sekura | |
| Lingvaj kodoj | ||
| Lingvaj kodoj | ||
| ISO 639-1 | ja | |
| ISO 639-2 | jpn | |
| ISO 639-3 | jpn | |
| SIL | JPN | |
| Glottolog | nucl1643 | |
| Angla nomo | Japanese | |
| Franca nomo | japonais | |
| Vikipedio | ||
La japana lingvo (japane 日本語 [Nihongo] 
aŭskulti) estas la nacia lingvo de Japanio, de nekonata origino. Ĝia karaktero montras simplan fonologion, tre malsimplan esprimaron pri respekto kaj mildeco, kaj vortordon SOV kun postpozicioj.
Ĝi estas parolata de ĉirkaŭ 128 milionoj de personoj, ĉefe en Japanio. La japana estas la ĉefa lingvo de la japanecaj lingvoj, kiuj ne estas rilataj genetike kun aliaj lingvoj, tio estas, temas pri senparencaj lingvoj.
Oni konas malmulte pri la deveno de la lingvo. Estas ĉinlingvaj tekstoj de la 3-a jarcento kiuj dokumentas kelkajn japanajn vortojn, sed la unuaj etendaj tekstoj ne aperis ĝis la 8-a jarcento. Dum la Epoko Heian (794-1185), la ĉina lingvo faris fortan influon en la vortotrezoro kaj fonologio de la malnova japana kaj de la frua meza japana. La malfrua meza japana (1185-1600) esence alproksimiĝis al la nuntempa japana. En tiu periodo eniras ankaŭ la unuaj eŭropdevenaj pruntoj. Post la fino de la izola epoko en 1853, la kvanto de pruntoj el aŭropaj lingvoj pliiĝis konsiderinde, speciale de la angla.[1]
Kvankam la lingvo mem ne havas genetikan rilaton kun la ĉina lingvo, la japana skribsistemo uzas ĉinajn karaktrojn nomitajn kanji (漢字) kaj granda parto de la vortotrezoro devenas de la ĉina lingvo. Kun kanji, la japana uzas du silabarojn: nome la hiragano (ひらがな) kaj la katakano (カタカナ). La latina alfabeto (en japana romaji) estas uzata por skribi akronimojn kaj la lingvo uzas kaj arabajn ciferojn kaj ĉinajn ciferojn.
- ↑ (3a de majo 2015) «El inglés y su influencia en Japón - ¿Japoneses hablando inglés?». skdesu.com. Konsultita la 20an de aŭgusto 2023.