Laktancio

Laktancio
Persona informo
Naskiĝo	ĉirkaŭ 250 en Roman Africa
Morto	ĉirkaŭ 327 en Treviro
Lingvoj	latina vd
Ŝtataneco	Roma regno vd
Profesio
Okupo	verkisto apologetikisto retorikisto vd
Laborkampo	Apologetiko, teologio kaj filozofio vd
Verkado
Verkoj	De mortibus persecutorum vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Laktancio, aŭ plej komplete Firmiano Lucio Cecilio Firmiano Laktancio, naskiĝis ĉirkaŭ la jaro 250, en pagana familio, estis lernanto de Arnobio en Sicca Veneria, nun Le Kef en Tunizio, kaj forpasis en 327 en Gaŭlio. Pro sia famo oratora li estis, per konsilo de Arnobio, alvokita de Diokleciano al Nikomedio, de Bitinio, ĉefurbo de la orienta parto de la Romia Imperio kaj oficiala rezidejo de la imperiestro, kiel instruisto pri retoriko (ĉ. 290).

Tamen li estis devigita forlasi sian oficon en 303 pro la denova persekutado kontraŭ kristanismo al kiu li konvertiĝis. Laktancio forlasis, tial, Bitinion en 306, por tien reveni post la edikto de tolero de Galerio. En 317 Konstanteno la Granda lin venigis en Treviron en Gaŭlio, por dome instrui lian filon Krispon.

Pro la eleganta stilo kaj arta frazaranĝo Laktancio gajnis la kromnomon de “kristana Cicerono” ĉe la plej renomaj kreruloj de la Renesanco, ĉe Anĝelo Poliziano kaj Johano Piko de la Mirandolo precipe.