Lano estas la molaj haroj de la felo de kelkaj mamuloj (kontraŭe al la kovra haro), precipe tiuj de ŝafoj (tondita lano).
Kiel silko kaj kazeino ĝi estas proteinofibro, sed lano kaj aliaj bestaj haroj distingas sin per alta sulfurenhavo (3-4 %), kiu originas en la alta enhavo de la duobla aminacido cisteino. Lano estas rekreskanta krudmaterialo.
Ĝi estas natura fibro kiu devenas el la hartondado de ŝafoj, sed ankaŭ de aliaj herbomanĝantoj, kiel kapro, kamelo, kuniklo, gruntbovo, lamo, alpako, vikuno, ktp. Temas pri fibro el proteino (keratino), fajna, milda, malpeza, izola, kontraŭhumidiga, elasta kaj frizita. La fibroj povas plilongiĝi ĝis 50 %: tio okazas ĉar la fibroj komponiĝas el pintaj skvamoj ligitaj baze kaj sub premo.[1]