Martin Heinrich Klaproth (1743-1817) | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Martin Heinrich Klaproth | |||||
Naskiĝo | 1-a de decembro 1743 en Wernigerode, Germanio | ||||
Morto | 1-a de januaro 1817 en Berlino, Germanio | ||||
Tombo | Doroteurba tombejo vd | ||||
Lingvoj | germana • latina vd | ||||
Ŝtataneco | Reĝlando Prusio vd | ||||
Alma mater | Universitato de Berlino | ||||
Familio | |||||
Infanoj | Julius Klaproth (en) vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | kemiisto mineralogo sciencisto universitata instruisto apotekisto inventisto vd | ||||
Laborkampo | Kemio, analiza kemio, kemia elemento, kemia kombinaĵo, titano, titana dioksido, kromo, uranio kaj farmacio vd | ||||
Aktiva en | Berlino • Gdańsk • Hanovro • Quedlinburg • Wernigerode vd | ||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Marteno Henriko Klaproth (1743-1817) (n. en Wernigerode, Germanio, en la 1-a de decembro 1743 - m. en Berlino, Germanio, en la 1-a de januaro 1817) estis germana kemiisto kiu malkovris la uranion (1789), zirkonion[1], kaj cerion[2], studis kaj rekonis la Titanion[3], la Stroncion[4] kaj la Teluron[5]. En 1810, li okupis la unuan katedron de Kemio en la Universitato de Berlino. Lia filo, Julius Heinrich Klaproth (1783–1835) estis fama orientalisto kaj lingvisto.