Back Nordiese Raad Afrikaans المجلس الشمالي Arabic Conseyu Nórdicu AST Skandinav Şurası Azerbaijani Паўночны савет Byelorussian Северен съвет Bulgarian Kuzul an Norzh Breton Nordijsko vijeće BS Consell Nòrdic Catalan Severská rada Czech
| Nordia Konsilantaro | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| |||||
| internacia organizaĵo supernacia unio politika teritoria divido konfederacio 
| |||||
| Komenco | 16-a de marto 1952 vd | ||||
| Geografia situo | 55° 40′ 40″ N, 12° 34′ 52″ O (mapo)55.677812.581Koordinatoj: 55° 40′ 40″ N, 12° 34′ 52″ O (mapo) | ||||
| Lando(j) | Nordio vd | ||||
| Sidejo | Kopenhago | ||||
| |||||
 Nordia Konsilantaro | |||||
| Lingvoj |
dana lingvo | ||||
| |||||
| Retejo | Oficiala retejo | ||||
| Nordlanda Konsilistaro
| |
|---|---|
| Oficialaj lingvoj de la Nordlandoj | dana, feroa, finna, gronlanda, islanda, norvega, sveda |
| Laborlingvoj de la Nordlanda Konsilantaro | dana, norvega, sveda |
| Sidejo | Kopenhago |
| Ĝenerala sekretario | Kristina Háfoss (2021-) |
| Prezidanto | Jorodd Asphjell (2023)[1] |
| Vicprezidanto | Helge Orten (2023)[1] |
| Fondo | 1952 |
 | |
La Nordia Konsilantaro (aŭ Nordia Konsilio) estas interparlamenta organizaĵo de la landoj de Nordio. La parlamentoj de la membraj ŝtatoj kaj memregaj regionoj sendas konsilantojn al la Konsilantaro, kiuj tie reprezentas la interesojn de sia nacio; ĉiujare oni nove elektas la konsilantojn. La Konsilantaro estis fondita en 1952 de Danujo, Islando, Norvegujo kaj Svedujo. Ekde tiam okazas ĉiujaraj renkontiĝoj. Finnujo aliĝis al la Konsilantaro en 1955. [2] La laboro estas kunordigata en kvin fakaj komisiitaroj.
En 1962 la jura bazo de la Konsilantaro estis difinitaj per Traktato inter Danujo, Finnujo, Islando, Norvegujo kaj Svedujo, ankaŭ nomata Traktato de Helsinko (alia ol Esperanto-rilata Kontrakto de Helsinko).
La taskoj de la Nordia Konsilantaro konsistas el la kunordigo kaj ellaborado de ne-devigaj konsiloj por la interŝtataj rilatoj de la membraj ŝtatoj. La landaj registaroj devas raporti al la Nordia Konsilantaro.
- ↑ 1,0 1,1 informo pri la prezidanteco de 2023 en la konsilia retejo (jen angle)
- ↑ Osmo Jussila k.a., Politische Geschichte Finnlands seit 1809. Vom Großfürstentum zur Europäischen Union, Berlin Verlag 1999, ISBN 3-87061-833-7, p. 308