Pola lingvo | ||
Język polski | ||
natura lingvo • moderna lingvo | ||
---|---|---|
Leĥaj lingvoj | ||
Parolata en | Pollando (38 milionoj) ; Germanio, Irlando, Usono, Unuiĝinta Reĝlando, Litovio, Ukrainio, Belorusio, Ĉeĥio, Kanado, Izraelo k.a. | |
Parolantoj | 39 700 000 | |
Denaskaj parolantoj | proksimume 44 milionoj | |
Fremdlingvo / dua lingvo por | ĉirkaŭ 10000 | |
Skribo | latina | |
Lingvistika klasifiko | ||
Hindeŭropa lingvaro | ||
Oficiala statuso | ||
Oficiala lingvo en | Pollando | |
Reguligita de | Konsilantaro de pola lingvo | |
Lingvaj kodoj | ||
Lingvaj kodoj | ||
ISO 639-1 | pl | |
ISO 639-2 | pol | |
ISO 639-3 | pol | |
SIL | POL | |
Glottolog | poli1260 | |
Angla nomo | Polish | |
Franca nomo | polonais | |
Vikipedio | ||
La pola lingvo (pole język polski, polszczyzna) estas la plej ofte uzata okcidentslava lingvo (ene de tiu grupo estas la lingvoj: ĉeĥa, slovaka, soraba kaj mortinta polaba), subgrupo de slava lingvaro. Oni kalkulas, ke ĝi estas la gepatra lingvo de ĉirkaŭ 44 milionoj da homoj en Pollando kaj en tutmonda diasporo (faka literaturo citas la nombron de 40 ĝis 48 milionoj).