Slovena lingvo | ||
slovenščina | ||
natura lingvo • moderna lingvo | ||
---|---|---|
Western South Slavic languages | ||
Parolata en | Slovenio, Karintio (Aŭstrio), Kroatio, Italio, Hungario | |
Parolantoj | 2 400 000 | |
Denaskaj parolantoj | 2,4 milionoj | |
Fremdlingvo / dua lingvo por | ? | |
Skribo | latina kun kelkaj aldonoj | |
Lingvistika klasifiko | ||
Hindeŭropa lingvaro | ||
Oficiala statuso | ||
Oficiala lingvo en | Slovenio, Eŭropa Unio | |
Reguligita de | Slovena Akademio de Sciencoj kaj Artoj | |
Lingvaj kodoj | ||
Lingvaj kodoj | ||
ISO 639-1 | sl | |
ISO 639-2 | ||
Bibliografia | slv | |
Terminologia | ? | |
ISO 639-3 | slv | |
SIL | slv | |
Glottolog | slov1268 | |
Angla nomo | Slovene | |
Franca nomo | slovène | |
Vikipedio | ||
Specimeno | |
---|---|
Očenaš (Patro nia)
Oče naš, |
La slovena lingvo (slovene: slovenski jezik aŭ slovenščina) estas slava lingvo de la hindeŭropa lingvaro. Ĝi havas ĉirkaŭ du milionojn da parolantoj, ĉefe en Slovenio, sed ankaŭ en Aŭstrio kaj en Italio (regiono de Triesto).[1] Ĝi estas la oficiala lingvo de Slovenio kaj unu el la oficialaj lingvoj de la Eŭropa Unio.[1]