Agnostizismoa zenbait ideia metafisikoren egiazkotasuna, jainkoaren existentzia esaterako, ziurtatzea edo ukatzea ezinezkoa dela baieztatzen duen jarrera filosofikoa eta teologikoa da. Horrela, agnostiko batek jainkoaren existentzia ez du ez baieztatzen ez eta ezeztatzen ere eta beraz, erabateko zalantza da, existentzia zein inexistentziari buruz, bere oinarrizko jarrera.
Hitza grekeratik dator a = ez eta gnosis = jakintza partikulak elkartzerakoan sortua. Ateismoa eta agnostizismoa gauza ezberdina dira, ateismoak jainkorik ez dela ziurtatzen duen artean agnostizismoak jainkorik den ala ez esaterik ez dela dio eta nolabait tratamendu bera eskaintzen die dogma baten aurrean honen zuzentasuna edo okertasuna egiatzat jotzen duten korronteei. Egiaztapen metafisikoen egiazkortasunaren ezjakintasun horren trataeraren arabera zenbait agnostizismo mota bereiz liteke:
Orokorrean agnostikoek uste dute erlijioak giza izaeraren funtsezko atala ez direla, baina bai giza kultura eta historiarena.
Agnostikoak ez dira nahitaezko erlijio-aurkakoak, baizik eta norberaren jarrera zintzotik sortutako sinesteekin adeitsuak dira. Agnostikoaren ustez fedea berak ez duen norbanako aukera da.
Agnostizismoak XIX. mendetik indar handia hartzen hasi zen pentsamendu zientifikoarekin erlazio handia du dogmak frogarik ezean ametitzera erresistitzen baita eta konklusio guztiak arrazionalki sustenga daitezela eskatzen baitu.
Agnostiko ospetsuenen artean Thomas Henry Huxley, Thomas Alva Edison, Charles Darwin, Bertrand Russell, Albert Einstein eta Stephen Hawking daude.