Anarkia (antzinako grezierazko jatorri duten an aurrizkitik —eza adierazten duena— eta arkia atzizkitik —hierarkia—) aginpidearik eta hierarkiarik gabeko gizartea izendatzeko erabiltzen den terminoa da. Era gaitzesgarrian, gizarte kaosa, nahasmendua eta anomia izendatzeko ere erabili izan da.
Anarkia hitza Antzinako Greziatik dator, «ἀναρχία» ("Anarkhia"). Hitz honek, bi zatiz osatuta dago, "Ez" edo "gabe" esan nahi duen greziar aurrizkia (ἀν) eta "jatorria", "Printzipioa", "Boterea" edo "mandatua" esan nahi duen greziar erroa. Terminoaren etimologiak, oro har, printzipio zuzentzailerik eta jatorrikorik ez duena izendatzen du. Hau da, "Apriorismorik eza", "Araurik eza", "Hierarkiarik eza", "Autoritaterik eza" edo "gobernurik eza"[1], eta balio du estaturik edo botere publikorik gabeko egoerak izendatzeko. Autarkia (norberaren gobernua) filosofia moralaren kontzeptua ez bezala, anarkia ordena politikoko egoera bati dagokiona.
Filosofia politikoan anarkia hitza polisemikoa da, kaos politiko edo gobernu modu bezala erabiltzen delarik. Nazioarteko harremanen doktrinaren arloan, nazioarteko harremanen anarkia esaten zaio nazioarteko zuzenbidearen aurrean estatuak autonomoak direla uste izateari, nazioko gobernuei buruzko munduko gobernurik ez dagoen heinean.