Apaltasun

Apaltasuna norbait bere burua ez handiestera bultzatzen duen bertutea da.^[1] Bertutearen ikuspegitik, gure trebetasun eta akatsekin onartzea da, haiengatik harrotu gabe. Era berean, apaltasuna harrokeriaren kontrakoa da. Pertsona apal bat ez da ez handiustea, ez interesatua, ez berekoia, pertsona harroa den bezala, buruaskia sentitzen dena eta, oro har, gauzak komenentziagatik egiten dituena.

1. ↑ Euskaltzaindia. Apaltasun. in: Euskaltzaindiaren Hiztegia..