Arkeoastronomian antzinako gizarteek, nola ulertzen zuten zerua, fenomenoak nola erabili zituzten eta zein izan zen zeruaren lana euren kulturetan.[1] Clubes Rugglesek dio akats bat dela arkeoastronomia antzinako astronomiaren ikerkuntza bezala ulertzea, egun ere, astronomia diziplina zientifikoa bat baita eta bitartean, arkeoastronomiak kulturetan desberdinetako izarren interpretazioak biltzen ditu[2][3]. Eskuarki, etnoastronomiari lotuta dago, hau gizarte garaikidearen izarren behaketen ikerketa antropologikoa da. Arkeoastronomiak estuki harreman da astronomia historikoarekin, zein izarren gertaeren datu bilketan oinarritzen den arazo astronomiaren galdetzeko erantzuteko era historiaren astronomia, informazio hori erabiltzen duena antzinako praktika astronomikoak ebaluatzeko.
Aerkeoastronomiak zenbait metodo erabiltzen ditu antzinako praktika ebidentziak bilatzeko; hala nola, arkeologia, astronomia, probabilitate eta estatistika, eta historia. Metodo hauek euren artean oso desberdinak izanik, eta datuak iturri desberdinetatik hartzen direlarik, herraminta hauen integrazioa argumentu koherenteetan oso zaila izan da arkeoastronomoentzat[4].
Arkeoastronomiak hobi osagarriak betetzen ditu paisaiaren arkeologian eta baita arkeologia kognitiboan ere. [5]Astronomia eta paisaia bat lotzea badago; batik bat, astronomia Maya eta nekazaritza. Beste adibide batzuk, paisaiaren eta ideia kognitiboen elkarkuntza bideratu dutenak, populazioa dagoen bideetan txertatuta dauden “cosmos”aren ordenaren ikerketak.[6][7]
Arkeoastronomia kultura guztietara aplikatua izan daiteke, edozein denboralditan.