Arma

Eibarren XX. mendean egindako armak, Armagintzaren Museoan.
Brontze Aroko armak

Arma edo iskilua ehizan, erasoan edo babesean indarra aplikatzeko eta hedatzeko erabiltzen den tresna da. Armek, oro har, abantaila mekanikoak erabiltzen dituzte indarrak sendotzeko. Armak oso elementu sinpleak izan daitezke, esaterako, mutur zorrozdun makila bat, edo teknologiaren laguntzarekin sortutako objektu konplexuak, hala nola kontinente arteko misil balistiko bat.

Arma ehizarako eta autodefentsarako tresna da, eta gizakien aurka erabil daiteke indar edo instalazio etsaien eraso, defentsa eta suntsiketa lanetan, edo, besterik gabe, mehatxu eraginkor gisa. Arma, beraz, indar baten irismena eta magnitudea zabaltzen dituen gailua da[1].​ Beste interpretazio baten arabera, indar bat biderkatzeko abantaila mekanikoak erabiltzen dituzten gailu sinpleenak dira[2]. Erasoan, armak hertsapen-tresna gisa erabil daitezke, zuzenean edo jaurtigaiak erabiliz. Tresna horiek, beraz, makila zorrotz bat bezain gauza sinpletik hasi eta teknologia multzo konplexu bateraino doaz, kontinente arteko misil balistiko bateraino, esaterako. Zentzu metaforikoan, kaltea eragiteko gai den edozer armatzat uler daiteke, eta zentzu horretan interpretatzen da XX. mendeko gerretako gerra psikologikoaren garapena. Adibide gisa, Junkers Ju 87 hegazkinek, «Stuka» izenez ezagunak, bonbardaketetan, beren bozinak martxan jartzen zituzten etsaiengan beldurra eragiteko.

Oraintsuago, hilgarriak ez diren armak diseinatu izan dira talde paramilitarrek, segurtasun indarrek edo borrokan ari diren tropek erabiltzeko diseinatuak, eta haien helburua da aurkari bat neutralizatzeko behar adina kalte eragitea heriotza eragin gabe eta ingurumenean duen eragina gutxituz[3].​ Praktikan, kalteak eragin ditzakeen edozein elementu armatzat har daiteke (nahiz eta hori ez izan haren funtzio nagusia), erabiltzen den zirkunstantzien eta helburuen. Antzeko irizpidea erabiltzen da Zuzenbidearen Zientzian ere: ukabila, naiz eta berehalako eginkizuna kalte egitea ez izan, armatzat har daiteke[erreferentzia behar]. Hala ere, herrialde askotan indarrean dagoen zigor zuzenbidearen arabera, objektu bat ezin da armatzat hartu eraso edo defentsa egiteko funtzio espezifikoekin sortu ez bada. Adibidez, Espainiako legeriak hau ezartzen du:{{Aipua:Zentzu horretan, objektu bat juridikoki «arma» gisa hartu ahal izateko, fabrikatzeko momentuan «armatzat» erabilia izatea izan behar du helburu nagusia, bai erasorako, bai defentsarako[4].}}

Baionetak, ezpatak eta Su-arma.
  1. AKSHOY, Paul y otros, Engineering Mechanics and Strength of Materials, Prentice Hall of India, 2005, pág. 215. (ISBN 8120326113), ikus baita esteka honetan.
  2. ASIMOV, Isaac; Understanding Physics, Barnes & Noble, Nueva York, 1988, pág. 88. Ikus erreferentzia
  3. Actas del Congreso de los Estados Unidos, págs. 115-126
  4. Véase la jurisprudencia Archivado el 16 de diciembre de 2012 en Wayback Machine. sobre este caso concreto, en www.derechopenalonline.com.

Developed by StudentB