Arroka

Euskal Herrian arroka sedimentarioak dira nagusi, irudian Deba eta Zumaia arteko marearteko zabalgunea.

Geologian, arroka lurrazala eratzen duen edozein material da, bere ezaugarriak edo egoera fisikoa kontuan izan gabe; hertsiki, osaera kimiko ez-homogeneoa duen eta mineral batez edo gehiagoz osatutako agregatua da. Buztinak edo hareak eta sumendietako errauts bolkanikoak ere, lurrazalaren parte diren aldetik, arrokak dira. Hizketa arruntean harri, haitz edo harkoskor erabili daitezke sinonimo gisa. Arrokak, oro har, hainbat mineralez osaturik daude, baina badira mineral bakarra dutenak ere[1]. Gehienak egoera solidoan daude, baina badira likido edo gasak diren arrokak, petrolio-hobietan, adibidez.

Arrokak agente geologikoen menpe daude, eta, horien eraginez, milioika urte dirauen etengabeko prozesu ziklikoa sortzen da: arroken zikloa edo ziklo petrogenetikoa. Arroken etengabeko eraldatze eta birziklatze horren arrazoia edo eragilea plaka tektonikoen mugimenduaren eta gainazaleko prozesuen (meteorizazioa eta higadura) arteko konbinazioa da.

Arrokek sortu zireneko prozesuen eta/edo baldintzen ezaugarriak gordetzen dituzte. Horri esker, arroka-motak bereizten ditugu, eta Lurraren historia eta bilakaera ezagut ditzakegu. Aztarna hori, besteak beste, arrokaren ehunduran ikus daiteke.

Arrokak Lurreko mantuaren eta lurrazalaren osagai naturalak dira, eta baliokide diren antzeko beste planetetan ere bai.

  1. Miren Mendia. «ZT Hiztegi Berria» zthiztegia.elhuyar.eus (Noiz kontsultatua: 2018-12-13).

Developed by StudentB