Bertutea (latinez: virtus) bikaintasun morala da. Bertute bat moralki egokitzat hartzen den ezaugarri edo gaitasun bat da. Bertute bat da pertsona batek duen prestutasuna bat egiteko ongira, egiara, justiziara eta edertasunera bideratuta dauden proiektu idealekin. Bertute batek ahalbidetzen du ondo dagoena egitea eta txarto dagoena ekiditea. Bertute baten kontrakoa bizioa da. Bizitza etiko batean, bertuteak garrantzia handia du.
Nozio honen bestelako adibideak dira tradizio asiarretako merituaren kontzeptua, hala nola De-arena (txineraz 德). Budismoaren lau brahmavihara-k ("jainkozko egoerak") ere hartu daitezke bertute gisa zentzu europarrean.[1]