- Artikulu hau kazetari frankistari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Espartza (argipena)».
| Eladio Espartza | |||
|---|---|---|---|
 | |||
1937 - | |||
| Bizitza | |||
| Jaiotza | Lesaka, 1888ko otsailaren 18a | ||
| Herrialdea |  Nafarroa Garaia, Euskal Herria | ||
| Heriotza | Lesaka, 1961eko martxoaren 23a (73 urte) | ||
| Familia | |||
| Seme-alabak | |||
| Hezkuntza | |||
| Hizkuntzak | euskara gaztelania | ||
| Jarduerak | |||
| Jarduerak | kazetaria, idazlea eta politikaria | ||
| Kidetza | Euskaltzaindia | ||
.svg){kind=small}
Eladio Espartza Aginaga (Lesaka, Nafarroa Garaia, 1888ko otsailaren 18a - Lesaka, Nafarroa Garaia, 1961eko martxoaren 23a) Lesakako kazetari, idazle eta politikari karlista eta frankista ezaguna izan zen.
1925 arte La Voz de Navarra egunkari euskal abertzaleko zuzendaria izan zen. Luze gabe, bere posizio politikoak aldatzen joan zen, espainolismo erreakzionariorantz. Raimundo García Garcilaso-rekin batera, Espartzak Espainiako Errepublikaren kontrako 1936ko estatu-kolperako baldintzak negoziatu eta horretarako giroa prestatu zituen Emilio Mola jeneralarekin, izua zabaltzea oinarrizko elementutzat hartuz.
Gerra hasitakoan, nafar zutabe kolpistekin batera joan zen Gipuzkoan barrena, eta berberak antolatu zuen euskarazko liburuen erreketa, Ixaka Lopez Mendizabalen Tolosako liburutegiko aleak, nabarmenen; "su garbitzaile" deitu zion. 1937an, Arabako gobernadore zibil izendatu zuen Franco matxinatuak. El Diario de Navarra egunkariko bere zutabeetan, gogor mintzatu zen 1936ko estatu kolpearen ondoren ezker kutsuko langileak heriotza zibilera kondenatzearen alde, lanposturik izatea eragotziz.
Vianako Printzea erakundeko eta bere aldizkariaren zuzendaria izan zen 1940 eta 1955 artean. Honez gain, Euskaltzaindiko kidea izan zen (euskaltzain urgazlea izan zen) sei urtez (1941-1947), baita Diario de Navarra egunkariko zuzendariordea ere.