| Francisco Madina | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Oñati, 1907ko urtarrilaren 29a |
| Herrialdea |  Gipuzkoa, Euskal Herria |
| Bizilekua | Oñati Burgos Argentina New York |
| Heriotza | Oñati, 1972ko ekainaren 30a (65 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | musikagilea eta apaiza |
| Sinesmenak eta ideologia | |
| Erlijioa | Erromatar Eliza Katolikoa |
| Erlijio-ordena | agustindar |
   | |
Francisco Madina Igartzabal edo Aita Madina (Oñati, 1907ko urtarrilaren 29a - ib., 1972ko ekainaren 30a) gipuzkoar apaiz eta musikagilea izan zen.
Zubillaga (Oñati) auzoko baserri batean jaio zen, eta nerabea zela nobizio letrandar sartu eta Burgosen egin zituen teologia ikasketak, Jose Maria Beobide eta Antonio José musikari maisuekin harremanetan sartuz. 1929an lehenengo meza eman zuen jaioterrian eta bertan 3 urtez egon zen klaseak emanez ikastetxe batean.
1932an Argentinara bidali zuten eta Buenos Aires eta Salta (herrialdeko ipar-mendebaldean) artean bizi izan zen 23 urtez. Han idatzi zituen musika obra gehienak: operak, sonatak, suiteak eta arpa kontzertu bat, Nicanor Zabaletarentzat idatzia.
1955ean New Yorkera joan zen eta Letrandarren egoitza sortu zuen han. 1957tik aurrera hasi ziren ezagutzen Euskal Herrian Francisco de Madinaren obrak (Orreaga, Aita Gurea, Illeta, Arantzazu). Kontzertu berri batzuk prestatu zituen Estatu Batuetan eta 1972an gaixorik itzuli zen Oñatira, eta bertan hil zen.