International Standard Book Number

International Standard Book Number (Liburuen Nazioarteko Zenbaki Normalizatua) edo ISBN («is-bin» esaten zaio batzuetan) erabilera komertzialerako liburuen kode identifikatzailea da. 1966an Erresuma Batuan sortu zuen W H Smith liburu eta paper-dendak, Standard Book Numbering (SBN) izenpean. 1970ean ISO 2108 nazioarteko estandar moduan definitu zen.

Hasieratik eta 2007ko urtarrilaren 1.a arte, ISBN zenbakiak 10 zifra zituen. Hortik aurrera 13 ditu, EAN delako kodearekin bateratu baitzen. Lehenengo zatiak argitalpen mota adierazten du (978 liburuen kasuan). Bigarrenak estatua (2 Frantziarako, 84 Espainiarako, 5 Sobietar Batasun ohiko herrialdeentzat, etab.) edo hizkuntz eremua^[1]; hirugarrenak argitaletxea, liburuen kasuan, eta laugarrenak argitalpena bera identifikatzen du (izenburua, argitaraldia). Azken zenbakia kontrol digitua da, besteen arteko konbinazio zehatz batetik ateratzen dena.^[2]

ISBNak liburu baten edizio zehatz bat identifikatzen du, eta hari buruzko datuak biltzen ditu. Horrela, inbentarioak, eskaerak eta liburuei lotutako datuen kudeaketa izugarri sinplifikatzen du.^[3]

Aldizkarietako argitalpenetan ISSN (International Standard Serial Number) erabiltzen da.

1. ↑ International ISBN Agency - Range Message. .
2. ↑ Pearce, Bill. (2015). «ISBN Information - Anatomy of a 13-digit ISBN» web.archive.org (Noiz kontsultatua: 2018-12-17).
3. ↑ Iparragirre, Peru. «Euskarazko liburuek zein leku dute nazioarteko sisteman?» Argia (Noiz kontsultatua: 2022-07-07).