Ipar Atlantikoko Itunaren Erakundea —ingelesezko NATO siglez ere ezaguna— 1949ko apirilaren 4an Mendebaldeko Europako zenbait estatuk sortu zuten Gobernu arteko aliantza militarra da. Gaur egun, 31 estatu kide dira: 29 Europakoak eta bi Ipar Amerikakoak. Arlo politiko, militar eta ekonomikoan, elkarri laguntzeko helburua du.
Bigarren Mundu Gerraren ondoren sortua, erakundeak Ipar Atlantikoko Ituna inplementatu zuen, 1949ko apirilaren 4an Washingtonen sinatua[1][2]. NATO segurtasun sistema kolektiboa da: bere estatu kide independenteek elkar defendatzea adosten dute, hirugarrenen erasoen aurrean. Gerra Hotzaren garaian, NATOk Sobietar Batasunaren mehatxuaren kontrola eraman zuen. Sobietar Batasuna eta Varsoviako Ituna desegin ondoren, Aliantzak indarrean jarraitu zuen, eta operazio militarretan parte hartu du Balkanetan, Ekialde Hurbilean, Hegoaldeko Asian eta Afrikan. Erakundearen leloa animus in consulendo liber da [5] (euskaraz: Erabakitzeko espiritu askea)[3].
NATOren egoitza nagusia Bruselan (Belgika) dago, eta NATOren egoitza militarra, berriz, Monsetik (Belgika) gertu. Aliantzak, Ekialdeko Europan, NATOk dituen Erantzun Indarren hedapena izan ditu helburu, eta, NATOko kide guztien militarizazio bateratuen artean, 3,5 milioi inguru soldadu eta pertsonal dago[4]. 2020an, haien gastu militar konbinatua, guztizko nominal globalaren % 57 baino handiagoa zen[5]. Gainera, kideek, 2024rako, beren Barne Produktu Gordinaren (BPG) % 2 defentsa-gastura eramatea edo horri eustea adostu dute[6][7].
NATO hamabi kide sortzailerekin eratu zen, eta bederatzi aldiz gehitu ditu kide berriak; berriena, Finlandia, 2023ko apirilaren 4an Aliantzan sartu zena, zehazki, NATO eratu eta 74 urtera[8]. 2022ko ekainean kide izateko eskaera onartu ondoren, Suedia 32. kide bihurtuko dela aurreikusten da, zeina Ipar Atlantikoko Tratatuari atxikitzeko protokoloa indarrean dagoen kideek berresteko prozesuan baitago[8]. Gainera, gaur egun, NATOk Bosnia-Herzegovina, Georgia eta Ukraina onartuak ditu hautagai gisa[1]. Hedapenak tirabirak eragin ditu kide ez den Errusiarekin (NATOren Bakerako Lankidetza programan parte hartzen duten beste hogei herrialdeetako batekin). Beste hemeretzi herrialdek elkarrizketa programa instituzionalizatuetan parte hartzen dute NATOrekin.