Isidoro Sibiliakoa

Isidoro Sibiliakoa
Irudi gehiago
Sevillako artzapezpikua 600ko martxoaren 13a - 636ko apirilaren 4a - Raimundo de Losana (en) → Elizbarrutia: Roman Catholic Archdiocese of Seville (en) apezpiku
Bizitza
Jaiotza	Cartagena, 556 inguru
Heriotza	Spalis (en) , 636ko apirilaren 6a (75/76 urte)
Familia
Haurrideak	ikusi Florentina (en) Fulgentius of Cartagena (en) Leandro de Sevilla
Hezkuntza
Hizkuntzak	latina gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	idazlea, musikologoa, filosofoa, musikaren teorikoa, apaiz katolikoa, historialaria, polimata eta apezpiku katolikoa
Lan nabarmenak	ikusi Etymologiae (en) Historia de regibus Gothorum On illustrious men (en) De natura rerum (en) De ortu et obitu patrum (en)
Santutegia
Apirilaren 4
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	Erromatar Eliza Katolikoa

San Isidoro Sibiliakoa^[1] (gaztelaniaz: San Isidoro de Sevilla; latinez: Isidorus Hispalensis; Cartagena, 556 inguru  – Sevilla, 636ko apirilaren 6a) elizgizon katoliko, erudito eta polimata izan zen. 599–636 bitartean, Sevillako artzapezpikua izan zen. Montalemberten arabera, le dernier savant du monde ancien («antzinako munduaren azken jakintsua») izan zen^[2]. Garai hartako Hispaniako historiaren iturri nagusiak dira haren lanak, baita ondoren garatuko den Espainiako mitologiarenak ere^[3].

Toledoko IV. kontzilioaren zuzendaria izan zen; han bateratu zen Hispaniako liturgia. Bere lana oparoa bada ere, Etymologiae da aipagarriena, hogei aleko entziklopedia, Braulio Zaragozakoak antolatu zuena eta maisu eskolastikoen oinarri izan zena. Bertan agertzen diren gaiak hauek dira, besteak beste: gramatika, erretorika, aritmetika, geometria, musika, astronomia, medikuntza, legeak, Biblia, teologia, Eliza eta sektak, hizkuntzak eta herriak, lexikologia, anatomia, zoologia, geografia, arkitektura, etab.

1. ↑ Euskaltzaindiaren 66. araua
2. ↑ Montalembert, Charles F. "Les Moines d'Occident depuis Saint Benoît jusqu'à Saint Bernard" Paris: J. Lecoffre, 1860.
3. ↑ Isidoro Sibiliakoak Hispania bisigodo katolikoaren batasunari begira penintsulako jatorrizko iberiarrak, Tubalen ondorengoak omen zirenak, eta etorri berriak ziren bisigodoak, inbasoreak, ahaidetu zituen. Horretarako bisigodoak Tubalen anai Magogen ondorengo bihurtu zituen. Ik. Azurmendi, J. 2023: "Laus Spaniae" in Europa bezain zaharra, Andoain, Jakin. 19-31.or.