Jabetza intelektuala[1] izaera pertsonaleko edota ondare izaerako eskubide multzoa da. Lan eta prestazio baten egileari, eta beste titular batzuei lan eta prestazio haiek antolatzeko eta ustiatzeko aukera ematen die.[2][3]
Jabetza intelektualak edozein euskarritako jatorrizko sormen lan artistiko, zientifiko eta literarioak babesten ditu: liburuak, idazlanak, musika-konposizioak, lan dramatikoak, koreografiak, ikus-entzunezko lanak, eskulturak, lan piktorikoak, planoak, maketak, mapak, argazkiak, ordenagailu-programak eta datu-baseak. Interpretazio artistikoak, fonogramak, ikus-entzunezko grabazioak eta irrati emankizunak ere babesten ditu jabetza intelektualak.
Sortutako lana da babesten dena, eta forma, baina ez ideiak edo abiapuntu izan den informazioa, eta, beraz, azken horien gainean ez dago eskubiderik. Beraz, idazlan baten “laburpena” edo bibliografia batean izenburu baten aipua ez dira ikusten egile-eskubideek babesten dute lanaren erabilera gisa.[4]
Espainian Jabetza Intelektualaren Legearen testu bateginak arautzen du jabetza intelektuala (apirilaren 12ko 1/1996 Legegintzako Errege-dekretuak onartutakoak).[5]
Jabetza intelektualaren eguna apirilaren 26an da.
Software libreko mugimenduaren inguruan bada joera bat jabetza intelektualaren terminoa engainagarria dela kontsideratzeko.[6][7][8] Kontzeptu bakar baten azpian zenbait araubide juridiko desberdinak biltzen dituela uste dute, beren artean parekagarriak ez diren kontzeptuak direla diote, besteak beste, patenteak, egile-eskubideak, markak eta jatorri-deiturak.