Likido edo isurkaria bere ontziaren formara egokitzen den fluido ia konprimaezina da, bolumen (ia) konstante bat mantentzen du, presioa edozein izanda ere. Hala, materiaren funtsezko lau egoeretako bat da (besteak solidoa, gasa eta plasma dira), eta bolumen mugatua duen baina forma finkorik ez duen egoera bakarra da[1]. Likido bat materia partikula ñimiñoek osatzen dute, atomoak bezala, molekulen arteko loturez lotuak. Gas bat bezala, likido bat jariatzeko eta ontzi baten forma hartzeko gai da. Likido gehienek konpresioari eusten diote, baina beste batzuk konprimitu egin daitezke. Gas bat ez bezala, likido bat ez da barreiatzen edukiontzi bateko espazio guztiak betetzeko, eta nahiko dentsitate konstantea mantentzen du. Egoera likidoaren ezaugarri bereizgarri bat gainazal-tentsioa da, hezetze-fenomenoetara eramaten duena. Ura Lurreko likidorik ohikoena da.
Likido baten dentsitatea solido batena baino txikiagoa izaten da, eta gas batena baino askoz handiagoa. Beraz, likidoa eta solidoa materia kondentsatu deitzen dira. Bestalde, likidoek eta gasek jariatzeko ahalmena partekatzen dutenez, biak fluido deitzen dira. Ur likidoa Lurrean ugaria den arren, materiaren egoera hau da, egiazki, unibertso ezagunean gutxien gertatzen dena, likidoek tenperatura/presio tarte erlatiboki estua behar dutelako existitzeko. Unibertsoan ezagutzen den materia gehiena gas forman dago (detektatu daitekeen materia solidoaren arrastoekin) izarrarteko hodei edo izarren barnealdeko plasma bezala.