Luis Carrero Blanco

Luis Carrero Blanco
(1967) Irudi gehiago
Espainiako Gobernuko presidente 1973ko ekainaren 9a - 1973ko abenduaren 20a ← Francisco Franco - Torcuato Fernández-Miranda Hevia → Gorte frankistetako prokuradorea 1971ko azaroaren 11 - 1973ko abenduaren 21a - Gabriel Pita da Veiga y Sanz (mul) , Torcuato Fernández-Miranda Hevia, José María Gamazo (mul) , Carlos Arias Navarro → Hautetsia: Gorte Frankisten 10. Legegintzaldia Gorte frankistetako prokuradorea 1967ko azaroaren 6a - 1971ko azaroaren 12a Hautetsia: Gorte Frankisten 9. Legegintzaldia Espainiako Gobernuaren presidenteordea 1967ko irailaren 22a - 1973ko ekainaren 9a ← Agustín Muñoz Grandes - Torcuato Fernández-Miranda Hevia → Gorte frankistetako prokuradorea 1964ko uztailaren 3a - 1967ko azaroaren 15a ← Agustín Muñoz Grandes Hautetsia: Gorte Frankisten 8. Legegintzaldia Gorte frankistetako prokuradorea 1961eko maiatzaren 31 - 1964ko ekainaren 6a Hautetsia: Gorte Frankisten 7. Legegintzaldia Gorte frankistetako prokuradorea 1958ko maiatzaren 16a - 1961eko apirilaren 18a Hautetsia: Gorte Frankisten 6. Legegintzaldia Gorte frankistetako prokuradorea 1955eko maiatzaren 14a - 1958ko apirilaren 14a Hautetsia: Gorte Frankisten 5. Legegintzaldia Gorte frankistetako prokuradorea 1952ko maiatzaren 14a - 1955eko apirilaren 13a Hautetsia: Gorte Frankisten 4. Legegintzaldia Gorte frankistetako prokuradorea 1949ko maiatzaren 13a - 1952ko apirilaren 5a Hautetsia: Gorte Frankisten 3. Legegintzaldia Gorte frankistetako prokuradorea 1946ko maiatzaren 12a - 1949ko apirilaren 6a Hautetsia: Gorte Frankisten 2. Legegintzaldia Gorte frankistetako prokuradorea 1943ko martxoaren 16a - 1946ko apirilaren 24a Hautetsia: Gorte Frankisten 1. Legegintzaldia Gorte frankistetako prokuradorea 1943 - 1946
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Luis Carrero Blanco
Jaiotza	Santoña, 1904ko martxoaren 4a
Herrialdea	Espainia
Bizilekua	calle de los Hermanos Bécquer
Lehen hizkuntza	gaztelania
Heriotza	Fourth professed house in Madrid (en) , 1973ko abenduaren 20a (69 urte)
Hobiratze lekua	Mingorrubioko hilerria
Heriotza modua	giza hilketa: Lehergailua
Hiltzailea	Euskadi Ta Askatasuna
Familia
Aita	Camilo Carrero
Ama	Ángeles Blanco
Ezkontidea(k)	Carmen Pichot Villa (en)  (1929 -
Seme-alabak	ikusi Luis Carrero-Blanco Pichot (en)
Familia	ikusi Alberto Martín-Artajo (en) (co-father-in-law (en) )
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	veteran (en) , itsas ofiziala, politikaria, amirala eta estatu-politikaria
Lantokia(k)	Madril
Jasotako sariak	ikusi Elisabet Katolikoaren Ordenaren Gurutze Handia  (1942ko urriaren 22a) Grand Collar of the Order of Cisneros  (1970eko apirilaren 9a) Karlos III.aren Ordenaren Gurutze Handia  (1970eko urriaren 1a) Valladolid Gold Medal  (1973) Cisneros Ordenaren Gurutze Handia  (1944ko urriaren 4a) Grand Cross of Naval Merit with white badge  (1943ko uztailaren 18a) Grand Cross of the Military Merit - White Badge  (1963ko urriaren 1a) [[]]  (1961eko urriaren 2a) Grand Cross of the Royal and Military Order of Saint Hermenegild  (1958ko ekainaren 16a) Grand Cross of the Aeronautical Merit (Spain) - White Decoration  (1967ko urtarrilaren 5a)
Kidetza	Consejo Nacional de FET y de las JONS (en)
Izengoitia(k)	Ginés de Buitrago eta Juan de la Cosa
Zerbitzu militarra
Adar militarra	Espainiako Itsas Armada
Gradua	Capitán General de la Real Armada Española (en) amiral vicealmirante (en) contralmirante (en)
Parte hartutako gatazkak	Espainiako Gerra Zibila Rifeko gerra
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	katolizismoa
Alderdi politikoa	FET y de las JONS Falange Espainola

Luis Carrero Blanco (Santoña, Kantabria, Espainia, 1904ko martxoaren 4a - Madril, Espainia, 1973ko abenduaren 20a) Francoren Gobernuan zenbait kargu izan zituen amiral eta politikaria izan zen. ETAk erail zuen, Espainiako Ministroen Kontseiluko presidente zela, diktaduraren azken urteetan. Hil ondoren, erregimen frankistak Carrero Blanco dukea titulua eman zion.

Carrero Blanco zen gobernuko kideen eta Francoren inguruko pertsonen artean, diktadorea ordezka zezakeen bakarra. Hau hil zutenean, frankismoa ondorengorik gabe geratu zen. Izan ere, aurrerantzean ez zuen inork asmatu diktadorearen uste osoa eta botere-taldeena biltzen. Arias Navarro saiatu zen, baina berehala ikusi zen honek ez zuela karismarik erregimenari leial izan zitzaizkienen eta gainerako gizartearen babesa bereganatzeko.