Lyme gaitza | |
---|---|
“Eritema migrans”, Lyme gaitzaren lehenbiziko sintoma, handituz eta argituz doan eraztun itxurako lesio gorriska da. Ez da mingarria eta bere kasa ere desagertzen da. | |
Deskribapena | |
Mota | infekzio bakteriano primarioa, borreliosia eritasuna |
Espezialitatea | infektologia, dermatologia, neurologia Kardiologia |
Arrazoia(k) | Borrelia burgdorferi |
Sintoma(k) | eritema migrans kronikoa, betealdia, buruko mina, artralgia, mialgia, faszikulazioa, parestesia, bertigoa, bihotzeko arritmia, min neuropatiko kronikoa, sukarra, neuritisa, meningitisa, meningo-entzefalitisa, miokarditisa, artritisa, entzefalomielitisa Miokardiopatia hipertrofikoa |
Patogenoaren transmisioa | akain bidezko transmisio, Ixodes pacificus Ixodes scapularis |
Azterketa medikoa | western blot (en) , miaketa fisiko, ELISA, ziztada lunbar biopsia |
Tratamendua | |
Erabil daitezkeen botikak | zeftriaxona, zefuroxima, amoxizilina, doxiziklina eta Azitromizina |
Identifikatzaileak | |
GNS-10-MK | GA.69 |
GNS-9-MK | 088.81 |
GNS-10 | GA.69 |
GNS-9 | 088.81 |
DiseasesDB | 1531 |
MedlinePlus | 001319 |
eMedicine | article/330178 |
MeSH | D008193D008193 |
Disease Ontology ID | DOID:11729 |
Lyme gaitza edo Lyme borreliosia gaixotasun infekzioso multisistemikoa da, Borrelia burgdorferi bakterioak eragindakoa, akainen bitartez transmititzen dena. Larruazalari, nerbio-sistemari, bihotzari eta artikulazioei eraso egiten die. Garaiz tratatzen ez bada, infekzioa kroniko bihur daiteke, eta ondorio larriak eragin ditzake osasunean.[1]
Gaixotasunaren lehenengo kasuak 1975ean agertu ziren AEBetako Old Lyme herrian, eskola batean, artritis izurrite bat umeen artean zabaldu zenean, eta bakterio eragilea 1982. urtean isolatu zen. Geroztik, Ameriketan ez ezik, Europan eta Asian ere azaldu da gaitza, eta gaur egun AEBetan bektoreen bidez transmititzen den eritasunik garrantzitsuena bihurtu da (10.000 gaixo inguru urtean).
Ixodes generoko lakastak dira gaitzaren bektoreak (Europan Ixodes ricinus batez ere), Borrelia patogenoa eramaten baitute, eta ausiki egiterakoan gizakia infektatzen. Maiatza eta iraila bitarteko hilabeteetan sarriago hartzen da infekzioa, batez ere nekazaritza-arloan eta mendiko txangoetan. Beraz, naturarekin loturiko hobbiak (mendiko txangoak, ehiza, etab.) eta lanbideak (abeltzaintza, basozaintza, erlezaintza, etab.) gaixotasunaren arrisku-faktoreak dira.[2]
elhuyar
izeneko erreferentziarako