| Mendelevioa |
|---|
| 101
Fermioa ← Mendelevioa → Nobelioa |
|
|
|
| Izena, ikurra, zenbakia | Mendelevioa, Md, 101 |
|---|
| Serie kimikoa | aktinidoak |
|---|
| Taldea, periodoa, orbitala | -, 7, f |
|---|
| Masa atomikoa | (258) g/mol |
|---|
| Konfigurazio elektronikoa | [Rn] 5f13 7s2 |
|---|
| Elektroiak orbitaleko | 2, 8, 18, 32, 31, 8, 2 |
|---|
|
| Egoera | solidoa |
|---|
| Urtze-puntua | 1.100 K
(827 °C, 1.521 °F) |
|---|
Lurrun-presioa
| P/Pa |
1 |
10 |
100 |
1 k |
10 k |
100 k
|
| T/K |
|
|
|
|
|
| |
|
| Oxidazio-zenbakia(k) | 2, 3 |
|---|
| Elektronegatibotasuna | 1,3 (Paulingen eskala) |
|---|
| Ionizazio-potentziala | 1.a: 635 kJ/mol |
|---|
|
| Mendelevioaren isotopoak
|
Mendelevioa[1] edo unilunioa elementu kimiko sintetikoa da, Md ikurra (lehen Mv) eta 101 zenbaki atomikoa dituena. Aktinidoen taldeko elemento transuranido erradioaktibo metaliko hau sortzeko, einstenioa bonbardatzen da alfa partikulez. Bere izena Dmitri Mendeleievi zor dio[2].
- ↑ Etxebarria, Jose Ramon. (2011). «Elementu eta konposatu kimikoak» Zientzia eta teknikako euskara arautzeko gomendioak. Gasteiz: Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazioa Hezkuntza, 155 or. ISBN 978-84-457-3136-9..
- ↑ (Ingelesez) Seaborg, G.T.; Katz, Joseph J. (2012). The Chemistry of the Actinide Elements. 2 Springer Netherlands, 1092 or. ISBN 9789400931558..
