Mukosa

Muki-mintza
Giza esofagoaren ebakidura, barnealdean mukosa duena. Irudi gehiago
Xehetasunak
Honen parte	hollow organ (en)
Identifikadoreak
Latinez	tunica mucosa
MeSH	A10.615.550
TA	A05.4.01.015, A05.3.01.029, A05.5.01.029, A05.6.01.009, A05.6.01.010, A05.7.01.006, A05.7.01.007, A05.8.02.009, A06.1.02.017, A06.2.09.019, A06.3.01.010, A06.4.02.029, A08.1.05.011, A08.2.01.007, A08.3.01.023, A09.1.02.013, A09.1.04.011, A09.2.03.012, A09.3.05.010, A09.3.06.004, A09.4.02.015, A09.4.02.020, A09.4.02.029 eta A15.3.02.083
Terminologia anatomikoa

Mukosa edo muki-mintza^[1] epitelioz eta azpiko ehun konjuntibo laxoz (xafla propioa) osatutako geruza bat da, gorputzaren kanpoaldearekin kontaktuan dauden organoen barneko hormak estaltzen dituena. Mukiak jariatzen dituzten guruin askorekin lotuta egon ohi da. Oro har, babesteko, jariatzeko eta xurgatzeko funtzioak dituzte, eta azpisistema immunologiko oso garatuak eta espezializatuak.

Ehun organiko leun eta hezeak dira (ahoaren barnealdekoa, esaterako), eta digestio-organoen (aho-barrunbea, faringea, esofagoa, urdaila, heste meharra, kolona eta ondestea), arnas aparatukoak (sudurreko mukosa, trakea eta bronkioak), urologiakoak (uretra, maskuria, uriak, ureterrak) eta emakumearen genitalak (zati bat) estaltzen dituzte.

Ehun horrek hiru geruza ditu:

• Organoaren argiarekin kontaktu zuzena duen epitelio-estaldura.
• Ehun konektibo areolarraren azpiko geruza bat, zuntz kopuru handiagoko ehun konektiboko geruza batekin batera, Xafla Propioa izenekoa.
• Kasu batzuetan, digestio-hodian, esaterako, amaierako muskulu-geruza fin bat dago, muskulu leuna, muscularis mucosae izenekoa, zeharkako zuntzez osatutako barne-geruza batez eta luzetarako kanpo-geruza batez osatua. Kasu horretan, korioaren ehun konjuntiboari xafla propio deritzo.

1. ↑ Mukosa Euskalterm. Euskara.euskadi.net