Nikolas Makiavelo | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Florentzia, 1469ko maiatzaren 3a |
Herrialdea | Florentziako Errepublika |
Heriotza | Sant'Andrea in Percussina (en) eta Florentzia, 1527ko ekainaren 21a (58 urte) |
Hobiratze lekua | Santa Croce Tomb of Niccolò Machiavelli (en) |
Heriotza modua | : Peritonitisa |
Familia | |
Aita | Bernardo di Niccolò Machiavelli |
Ama | Bartolomea di Stefano Nelli |
Ezkontidea(k) | Thomas Fontaine (en) |
Seme-alabak | ikusi
|
Haurrideak | ikusi
|
Familia | ikusi
|
Hezkuntza | |
Heziketa | Florentziako Unibertsitatea |
Hizkuntzak | italiera toskanera |
Jarduerak | |
Jarduerak | idazlea, politikaria, historialaria, filosofoa, Politikari teorikoa, teorialari militarra, itzultzailea, poeta, diplomazialaria eta antzerkigilea |
Lantokia(k) | Italia |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Mugimendua | Goi Pizkundea |
Sinesmenak eta ideologia | |
Erlijioa | katolizismoa |
Nikolas Makiavelo[1][2] —jatorrizko izena: Niccolò di Bernardo dei Machiavelli— (Florentzia, 1469ko maiatzaren 3a - Florentzia, 1527ko ekainaren 21a) Italiako politikaria, filosofoa, musikalaria, olerkaria eta idazlea izan zen, Pizkundeko pentsalari handienetakoa.
Batik bat teoria politikoengatik ezaguna da: boterea kudeatzean, errealismoa eta pragmatismo hotza nabarmendu zituen, gizakiaren ikuspegi ezkor batean oinarrituz. Errepublika ezin hobea lortzeko modua gogoetagai izan zuen. Printzea izeneko tratatuan —egun ere aipatua eta eztabaidatua da— bere ikuspegia ondu zuen. Haren idatziek hurrengo mendeetako politikari eta estatu-gizonetan aztarna utzi zuten: hari zor zaio 'makiavelismo' hitz eta ikuspegi politiko-filosofikoa.