Oklokrazia

Oklokrazia^[1] (antzinako grezieraz: ὀχλοκρατία, ojlokratía, euskaraz: «jendetzaren boterea») edo jendetzaren gobernua demokraziaren endekapen-moduetako bat da, monarkia tirania edo aristokrazia [[oligarkia bihur daitekeen bezala. Batzuetan gehiengoaren tiraniarekin nahasten da, bi terminoak estuki lotuta baitaude.^[2]

Polibio greziar historialariak, Historiak (6.3.5etik 6.4.10era)^[3] bere lanean sortu zuen terminoa, k.a. 200. urtearen inguruan. Polibiok anaziklosiaren teoria propioa garatu zuen, hiru gobernu forma aristotelikoetan eta dagozkien forma lizunetan oinarrituta, demagogiaren ordez, demokraziaren forma endekatu gisa, oklokraziaren kontzeptu berria erabiliz.

Demokrazia, etimologikoki, «herriaren gobernua» da, bere borondate orokorrarekin estatuaren boterea legitimatzen duena; oklokrazia, berriz, «jendetzaren gobernua» da, hau da, «jendetza, masa edo jendetza ekoizpen biopolitikoko eragile bat da, eta gai politikoei heltzeko orduan, borondate akastuna du, ebikziorako joera duena, nahastua eta irrazionala, eta, beraz, ez du autogobernurako gaitasunik, eta, beraz, ez ditu gordetzen herritzat hartzeko beharrezko baldintzak».^[4]

1. ↑ Euskalterm: [Hiztegi terminologikoa] [2002]
2. ↑ Padilla Gálvez, Jesús. (2015). «La oclocracia como peligro para la democracia» Sistema: Revista de ciencias sociales (239): 99-118. ISSN 0210-0223..
3. ↑ τρία μὲν ἃ πάντες θρυλοῦσι καὶ νῦν προείρηται, τρία δὲ τὰ τούτοις συμφυῆ, λέγω δὲ μοναρχίαν, ὀλιγαρχίαν, ὀχλοκρατίαν. Polibio. Historiak. .
4. ↑ Padilla Gálvez, Jesús. (2017). «Democracy in Times of Ochlocracy» Synthesis philosophica 32 (1): 167-178..