Polikarbonato | |
---|---|
Aurkitze data | 1953 |
Mota | polimero, Poliester, Ester karboniko, organic polymer (en) eta Termoplastiko |
Ezaugarriak | |
Dentsitatea | 1,2 g/cm³ (20 °C, solido) |
Soinuaren abiadura | 2.270 m/s (20 °C, solido) |
Errefrakzio indiziea | 1,6432 (ezezaguna, 365 nm) 1,5672 (ezezaguna, 1.014 nm) 1,585 (20 °C, 150 nm) |
Eroankortasun termikoa | 0,2 W/(m K) |
Bero ahalmena | 1.250 J/(kg K) |
Arriskuak | |
NFPA 704 | |
Identifikatzaileak | |
CAS zenbakia | 25766-59-0 |
Reaxys | 8192504 |
Gmelin | 53201 |
Polikarbonato karbonato funtzio-taldea (−R−O−CO−O−R−) duten polimero termoplastikoen izen generikoa.
Industrian garrantzia duen bakarra poli(bisdenol A karbonato)a da. Ondorioz, polikarbonato aipatzen denean horri erreferitzen zaio, normalean. Horrela egingo dugu artikulu honetan. Poli(propilen karbonato)ak ere erabilera komertziala txiki bat du.
Polikarbonatoak gardenak, zurrunak, gogorrak eta hauskorrak dira. Ezaugarri horiek medio erabilpen handia eta askotarikoa dute[1].