Poloniera

Poloniera
język polski — polszczyzna
eta
Datu orokorrak
Lurralde eremuaPolonia (38 milioi); hiztunak ondoko herrietan ere bai: AEB, Lituania, Bielorrusia, Ukraina, Frantzia, Alemania, Israel, Argentina, etab.
Hiztunak50 milioitik gora
Rankinga23. hizkuntza mintzatuena
OfizialtasunaPolonia, Europar Batasuna
AraugileaPolonieraren Hizkuntza-Kontseilua
Hizkuntza sailkapena
giza hizkuntza
indoeuropar hizkuntzak
balto-eslaviar hizkuntzak
Eslaviar hizkuntzak
West Slavic (en) Itzuli
Lechitic (en) Itzuli
Informazio filologikoa
Hizkuntza-tipologiasubjektu aditza objektua, ordena libreko hizkuntza, hizkuntza azentuala, Estresa, adjective-noun (en) Itzuli, hizkuntza fusionatzailea, hizkuntza sintetikoa, nominatibo-akusatibo hizkuntza eta pro-drop language (en) Itzuli
Genero gramatikalakmasculine personal (en) Itzuli, masculine animate non-personal (en) Itzuli, masculine inanimate (en) Itzuli, genero femeninoa eta genero neutroa
Kasu gramatikalaknominatiboa, genitiboa, datiboa, akusatiboa, instrumentala, lokatiboa eta bokatiboa
Alfabetoalatindar alfabetoa
AurrekariaMiddle Polish (en) Itzuli
Hizkuntza kodeak
ISO 639-1pl
ISO 639-2pol
ISO 639-3pol
Ethnologuepol
Glottologpoli1260
Wikipediapl
ASCL3602
IETFpl

Poloniera[1] (język polski, polszczyzna) eslaviar hizkuntza lekitikoa da (txekiera, kaxubiera, eslovakiera eta sorabiera hizkuntzekin batera), indoeuropar hizkuntzen familiakoa. Latindar alfabetoaz idazten da eta baditu zeinu digrafoak zein diakritikoak.

Nagusiki Polonian hitz egiten da, bertan administrazio hizkuntza ofiziala baita, baina emigrazioa dela-eta, Polonia izenez izendatzen denak, hau da atzerrian bizi diren poloniarren taldeak, hiztun kopuru esanguratsua osatzen du. Kalkuluen arabera, 44 milioi pertsona ingururen lehen hizkuntza da mundu osoan[2] (literatura zientifikoaren arabera hiztun kopurua 39 eta 48 milioi artekoa da[3][4]).

Historikoki, poloniera lingua franca akademiko eta diplomatiko garrantzitsua[5] izan da Erdialdeko eta Ekialdeko Europako eskualdean[6].

  1. Euskaltzaindia. 38. araua: Munduko estatu-izenak, herritarren izenak, hizkuntza ofizialak eta hiriburuak. .
  2. The World Almanac and book of facts, 1999.. World Almanac Books 1998 ISBN 0-88687-832-2. PMC 40400525. (Noiz kontsultatua: 2022-05-09).
  3. Dalewska-Greń, Hanna. (1997). Języki słowiańskie. (Wyd. 1. argitaraldia) Wydawn. Naukowe PWN ISBN 83-01-12391-5. PMC 38871575. (Noiz kontsultatua: 2022-05-09).
  4. «Polish | Ethnologue» web.archive.org 2017-07-12 (Noiz kontsultatua: 2022-05-09).
  5. Multilingual Europe, multilingual Europeans. Rodopi 2012 ISBN 94-012-0803-4. PMC 834572951. (Noiz kontsultatua: 2022-05-09).
  6. Regions in Central and Eastern Europe: past and present. Slavic Research Center, Hokkaido University 2007 ISBN 978-4-938637-43-9. PMC 434285009. (Noiz kontsultatua: 2022-05-09).

Developed by StudentB