Portugalgo konderria Condado Portucalense | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
868 – 1139 | |||||||||||||
Basailutza | |||||||||||||
| |||||||||||||
Portugal 1070 inguruan | |||||||||||||
Geografia | |||||||||||||
Hiriburua | Braga | ||||||||||||
Kultura | |||||||||||||
Hizkuntza(k) | portuges zaharra mozarabiera andalustar arabiera | ||||||||||||
Erlijioa | Katolizismo Islam Judaismo | ||||||||||||
Historia | |||||||||||||
|
Portugalgo konderria (portugesez: Condado de Portugal, Condado Portucalense, Condado de Portucale; garaiko agirietan Portugalia deitua[1]) Erdi Aroan Portugalgo iparraldeko kostaldean, Braga eta Porto inguruan izandako bi konderrien izena da. Lehena, Vímara Peresek sortua 868an Portucale (egungo Porto) konkistatu ondoren sortu zuten, eta 1071n, Nuno Mendes kondea hil ondoren Galiziako Erresumarekin bat egin zuen. Nolabaiteko autonomia izan arren, Leongo koroaren mende egon zen beti. Gaur egungo Douro Litoral eskualde historiko bera hartzen zuen.
Bigarrena, 1095 inguruan eratu zuten Alfontso VI.a Leongoa erregearen feudo bezala eta honek Henrike Borgoinakoari eskaini zion, errekonkistan laguntzera etorri zen burgundiar bati. Lehena baino askoz handiagoa zen, eta antzinako Coimbrako konderriko lurraldeak (1091n ezabatua), Trás-os-Montes eskualdea eta Galiziako hegoaldeko eskualde batzuk (gehienak Tuiko elizbarrutiakoak) hartzen zituen.