Saguzar | |
---|---|
52 Ma-0 Ma Eozeno goiztiar – gaur egun | |
Sailkapen zientifikoa | |
Azpierreinua | Bilateria |
Filuma | Chordata |
Klasea | Mammalia |
Superordena | Laurasiatheria |
Ordena | Chiroptera Blumenbach, 1779
|
Azpibanaketa | |
Banaketa mapa | |
Datu orokorrak | |
Gizakiak ateratzen dizkion produktuak | bat meat (en) |
Luzera | 6 ft eta 1 in |
Entzumen frekuentzia | 2.000 hertz — 110.000 hertz |
Eguneko zikloa | gaueko |
Saguzarrak edo —Ipar Euskal Herrian eta Nafarroan— gauenarak (Chiroptera) ugaztun hegalariak dira. Saguzarren aurreko besoak hegal gisa garatu dira eta horregatik hegan egiteko gai diren ugaztun bakarrak dira, planeatzeko gai diren beste batzuekin alderatuta. Hegan egiteko modua hegaztiena ez bezalakoa da, ez baitituzte besoak mugitzen, baizik eta hatzak. Hatzen artean mintz fin bat dago, patagio izenekoa. Chiroptera izena grezieratik dator: χείρ, txeir, «esku», eta πτερόν, pteron, «hegal».
Kalkulatzen da saguzarren 1.200 bat espezie daudela mundu osoan, hau da, ugaztun guztien % 20 gutxi gorabehera. Gorputzaren zati handi bat hartzen duen bihotz erraldoia dute, hegan egiteko energia ugari behar baitute. Euskal Herrian 27 espezie daudela estimatzen da.[1] Txikienek 29-33 mm. artean neurtzen dute eta 2 gramoko pisua dute; handienek berriz 1,5 metroko tamaina eta 1,2 kilogramoko pisua.
Landare tropikal batzuek behar-beharrezkoa dituzte saguzarrak, saguzarrak direlako landare horiek beren haziak hedatzeko duten bide bakarra.