Salamancako Eskola (gaztelaniaz: Escuela de Salamanca) hainbat arlotan pentsamendua berpiztu zuen mugimendua izan zen, espainiar eta portugaldar unibertsitateko irakasle talde garrantzitsu batek, baina Francisco de Vitoriak Salamancako Unibertsitatean egin zuen lan intelektual eta pedagogikoaren ondorioz bereziki teologoek bultzatua. Eskolaren eragina Europako beste herrialde batzuetan ere nabaritu zen, izan ere, Eskolako kide askok Espainiatik kanpoko unibertsitateetan eman zituzten eskolak.
Espainiako Urrezko Mendeko testuinguru zabalenean kokatu zen, non arteen eklosio bat ez ezik zientziena ere izan zen.
Geroko bilakaera politikoagatik, Espainian Salamancako irakasleek markatutako bideetatik jarraitu nahi ez izateaz gain, bere nazioarteko onarpena oso berantiarra izan da,[1] herrialde protestanteak (XVIII. mendetik aurrera zientzia idatzi dutenen artean gehiengoa direnak) ez baitziren eroso sentitu behar Trentoko kontzilioan parte hartu zuten teologo batzuen modernitatea aitortuz. Hala ere, pixkanaka-pixkanaka, bere lana berreskuratu zuten,[2] eta, adibidez, 1950eko hamarkadan, Joseph Alois Schumpeterrek salmancatarrek zientzia ekonomikoaren jatorriari egindako ekarpena aldarrikatu zuen (arbitrismo izenez ezagutzen den espainiar pentsamendu ekonomikoaren korrontean), eta horri Marjorie Grice-Hutchinsonen ikerketa zabalak gehitu behar zaizkio.