Seaborgioa |
---|
106
Dubnioa ← Seaborgioa → Bohrioa |
|
|
Izena, ikurra, zenbakia | Seaborgioa, Sg, 106 |
---|
Serie kimikoa | trantsizio-metalak |
---|
Taldea, periodoa, orbitala | 6, 7, d |
---|
Masa atomikoa | (263) g/mol |
---|
Konfigurazio elektronikoa | ustez [Rn] 7s2 5f14 6d4 |
---|
Elektroiak orbitaleko | 2, 8, 18, 32, 32, 12, 2 |
---|
|
Egoera | ustez solidoa |
---|
Dentsitatea | (0 °C, 101,325 kPa) kal. 35 g/L |
---|
Lurrun-presioa
P/Pa |
1 |
10 |
100 |
1 k |
10 k |
100 k
|
T/K |
|
|
|
|
|
| |
|
Kristal-egitura | kubikoa, gorputzean zentratua |
---|
Oxidazio-zenbakia(k) | 6, 5, 4, 3, 2, 1, -1 (oxido azido ahula) |
---|
Erradio atomikoa (kalkulatua) | 132 pm |
---|
Erradio kobalentea | 63 pm |
---|
|
Seaborgioaren isotopoak
|
Seaborgioa elementu kimiko sintetiko bat da, Sg ikurra eta 106 zenbaki atomikoa dituena. Bere isotoporik egonkorrena den 271Sg-k 2,4 minutuko erdibizitza dauka. Kimikoki segurasko wolframioaren antzekoa da.