Suediera | |
---|---|
svenska | |
Suedieraren hedapena, laranjaz. | |
Datu orokorrak | |
Lurralde eremua | Suedia Finlandia |
Hiztunak | 8,5 milioi[1] |
Rankinga | 74 |
Ofizialtasuna | Suedia (de facto); Finlandia (finlandierarekin batera) eta Åland Uharteetan (elebakarka); Noarootsi udalerria (Estonia); Europako Batasuna; Ipar Kontseilua |
Araugilea | Svenska språknämnden (Suedian) Svenska språkbyrån (Finlandian) |
Hizkuntza sailkapena | |
Indoeuroparra | |
Informazio filologikoa | |
Hizkuntza-tipologia | subjektu aditza objektua, V2 hizkuntza, nominatibo-akusatibo hizkuntza, hizkuntza azentuala, hizkuntza fusionatzailea, hizkuntza sintetikoa, adjective-noun (en) , pitch accent (en) eta azentua |
Denbora gramatikalak | orainaldia, lehenaldia eta geroaldia |
Genero gramatikalak | genero komuna eta genero neutroa |
Kasu gramatikalak | nominatiboa eta genitiboa |
Alfabetoa | latindar alfabetoa eta Swedish alphabet (en) |
Hizkuntza kodeak | |
ISO 639-1 | sv |
ISO 639-2 | swe |
ISO 639-3 | swe |
Ethnologue | swe |
Glottolog | swed1254 |
Wikipedia | sv |
ASCL | 1504 |
IETF | sv |
Suediera[2] (ⓘ, /ˈsvɛ̂nskâ/) hizkuntza germanikoa da, ekialdeko eskandinaviar adarrekoa. Suedia, Finlandia eta Åland uharteetan ofiziala da. Danieraren eta norvegieraren oso antzekoa da.