Turkiera

Turkiera
Türkçe
Datu orokorrak
Lurralde eremua	Turkia, Zipre, Bulgaria, Grezia, Errumania, Mazedonia, Moldavia, Siria, Montenegro, Azerbaijan, Albania, Bosnia-Herzegovina, Serbia, Errusia, Turkmenistan, Uzbekistan. Etorkin talde nagusiak: Alemania, Ameriketako Estatu Batuak, Austria, Belgika, Erresuma Batua, Frantzia, Herbehereak, Kanada, Suedia, Suitza,
Hiztunak	~60 milioi jatorrizko hiztun, ~75 milioi guztira
Rankinga	19-21. Italiera eta Urduarekin lehia estuan
Ofizialtasuna	Turkia, Zipre, Kosovo (eskualde batean), Mazedonia (zenbait udalerritan), Errumania (gutxiengo hizkuntzatzat aintzatetsia)
Eskualdea	Turkia, Zipre, Balkanak, Kaukasoa
UNESCO sailkapena	1: ziurra
Araugilea	Türk Dil Kurumu (Turkiako Hizkuntza Elkartea)
Hizkuntza sailkapena
Turkiar hizkuntzak Common Turkic (en) Oghuz hizkuntzak Western Oghuz (en)
Informazio filologikoa
Hizkuntza-tipologia	SOV hizkuntza, hizkuntza eranskaria, adjective-noun (en) , silabadun hizkuntza, hizkuntza sintetikoa, nominatibo-akusatibo hizkuntza, vowel harmony (en) eta postposizioa
Denbora gramatikalak	orainaldia, lehenaldia eta geroaldia
Modu gramatikalak	admirative (en)
Kasu gramatikalak	instrumentala, nominatiboa, akusatiboa, genitiboa, ablatiboa, lokatiboa eta datiboa
Alfabetoa	Turkish alphabet (en) , arabiar alfabetoa, latindar alfabetoa eta Arabic script (en)
Hizkuntza kodeak
ISO 639-1	tr
ISO 639-2	tur
ISO 639-3	tur
Ethnologue	tur
Glottolog	nucl1301
Wikipedia	tr
ASCL	4301
IETF	tr

Turkiera^[1][2] turkiar hizkuntza bat da, berez Turkian, Zipren, Bulgarian eta antzinako Otomandar Inperioko zenbait herrialdetan (Bosnia-Herzegovinan. Kosovon, Ipar Mazedonian...), hitz egiten dena, bai eta Europar Batasunera eta Amerikara emigratutako milioika turkiarrek ere darabiltena.

Haren ezaugarri nagusiak bokal harmonia eta aglutinazioa dira. Esaldietako oinarrizko ordena subjektua-objektua-aditza da. Ez du izen klaserik ez eta genero gramatikalik ere. Tratamenduaren erabilera garrantzitsua da, batez ere ohorezkoa. Bigarren pertsonako izenordainak erabiltzen dira gizalege mailak, urruntze soziala, adina edo senidetasuna adierazteko.

1928az geroztik, latindar alfabetoaz idazten da, arabiarraren ordez, Kemal Atatürken ekimenez.

1. ↑ 38. araua - Munduko estatu-izenak, herritarren izenak, hizkuntza ofizialak eta hiriburuak. Euskaltzaindia (Noiz kontsultatua: 2011-6-29).
2. ↑ 53. araua - Munduko estatuetako hizkuntza ofizialak. Euskaltzaindia (Noiz kontsultatua: 2011-6-29).