In goa (Latynsk: pagus, Nederlânsk: Gouw, Dútsk: Gau, Ingelsk: shire) wie in krite en ynstitúsjoneel ûnderdiel fan in Germaansk stamgebiet.
Yn it part fan Nederlân dat diel útmakke hat fan it Romeinske Ryk, (Nederlân besuden de Ryn), kamen de goaen oerien mei de eardere Romeinske civitates. Yn de Nederlânske skiednis spilen de goaen in rol fan de 4e iuw ôf oant de 11e iuw. Doe't it Frankyske Ryk yn 'e 8e iuw har gesach oer it Nederlânske gebiet útwreide, foarmen de goaen bestjoerlike ryksienheden, laat troch in greve. De greve bestjoerde it goa út namme fan de kening en hienen meastal natuerlike grinzen. Letter gongen de goaen op yn gruttere ferbânnen lykas Hollân of Fryslân.