Hannelingen fan Filippus | ||
algemiene gegevens | ||
auteur | anonimus | |
taal | Aldgryksk | |
foarm | non-fiksje | |
sjenre | religiosa | |
skreaun | 4e iuw |
De Hannelingen fan Filippus is in algemien as apokryf beskôge kristlike religieuze tekst, besibbe oan it Nije Testamint fan 'e Bibel. It is in pseudepigrafysk geskrift ûnder de namme fan 'e apostel Filippus, en beweart in ferslach te wêzen fan dy syn sindingsreizen en de wûndertekens dy't er dêrby ferrjochte. Yn it echt is it it wurk fan in anonime skriuwer út 'e fjirde iuw.
De iennichste oerlevere tekst fan 'e Hannelingen fan Filippus waard yn 1974 ûntdutsen yn 'e bibleteek fan it kleaster fan Xenofontos, op 'e Berch Athos, yn Grikelân, troch de Frânske ûndersikers François Bovon en Bertrand Bouvier. It is in manuskript dat skreaun is yn 'e fjirtjinde iuw, mar wêrfan't oan 'e hân fan 'e brûkte taal fêststeld is dat it in kopy fan in fjirde-iuwsk orizjineel wêze moat. Hoewol't in protte fan 'e ferhalen út 'e Hannelingen fan Filippus al bekend wiene út oare boarnen, binne der ek guon dy't eksklusyf yn it manuskript foarkomme.
Yn 'e tekst stjoert Jezus fan Nazaret in groep fan syn dissipels út om rûnom it evangeelje te preekjen. Dy dissipels binne Filippus, Bartoloméus en in frou dy't fan Mariamne hjit, en dy't yn 'e twadde helte fan 'e tekst fierhinne de haadpersoan is. Wittenskippers hawwe besocht dizze Mariamne te identifisearjen mei Marije Magdalena, mar oant no ta sûnder in protte súkses.
Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: Notes, Editions en Studies op dizze side. |