Nije Testamint | ||
algemiene gegevens | ||
oarspr. titel | Ἡ Καινὴ Διαθήκη ("Hē Kainḕ Dhiathḗkē") | |
auteur | ferskaat | |
taal | Aldgryksk | |
foarm | non-fiksje, proaza | |
sjenre | religiosa | |
skreaun | 1e – 2e iuw n.Kr. | |
bondel | Bibel | |
oersetting nei it Frysk | ||
Fryske titel | Nije Testamint | |
publikaasje | 1933, Haarlim | |
útjouwer | Nederlands Bijbelgenootschap | |
oersetter | G.A. Wumkes en E.B. Folkertsma |
It Nije Testamint (Latyn: Novum Testamentum; Gryksk: Ἡ Καινὴ Διαθήκη, Hē Kainḕ Dhiathḗkē), inkeld ek wol it "Nije Ferbûn" neamd, is de oantsjutting foar in samling religieuze geskriften dy't nei it Alde Testamint it twadde part fan 'e Bibel foarmje. Hoewol't de Bibel it hillige boek is fan sawol it joadendom as it kristendom, wurdt it Nije Testamint útslutend erkend troch de kristenen, dy't der op syn minsten likefolle wearde oan hechtsje as oan it Alde Testamint. De feitlike datearring fan 'e geskriften is dreech, mar algemien wurdt oannomd dat se yn 'e 1e en/of de 2e iuw nei Kristus ûntstien binne, mar net letter as om it jier 150 hinne. De oarspronklike tekst fan it Alde Testamint wie skreaun yn it Koine-Gryksk, dat de miene sprake wie yn it eastlik bekken fan 'e Middellânske See fan 'e feroverings fan Aleksander de Grutte ôf oant de oergong nei it Byzantynsk-Gryksk oan it begjin fan 'e sânde iuw. De earste Fryske oersetting, fan dû. Geart Aeilco Wumkes en Eeltsje Boates Folkertsma, kaam út yn 1933, tsien jier foar't der in folsleine Fryske bibeloersetting reekaam.