Alfabeto paleohebreo

Alfabeto paleohebreo
Tipo	Abjad
Linguas	Hebreo bíblico
Período de uso	século -X até o -135
Sistemas	Xeróglifo exipcio[1] Alfabeto protosinaítico Alfabeto fenicio Alfabeto paleohebreo
Sistemas derivados	Alfabeto samaritano
Código ISO 15924	Phnx, 115
Unicode	U+10900–U+1091F

Este artigo amosa escritos hebraicos. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

O alfabeto paleohebreo (en hebreo: הכתב העברי הקדום, escrita hebrea antiga) é un sistema de escrita abjad formado por 22 letras, todas elas consoantes, derivado do alfabeto fenicio. O seu uso data dende o século -XII, mais rematou substituído pola escrita asiria, ou cadrada, do alfabeto hebreo contemporáneo.^[2][3][4][5]

1. ↑ Himelfarb, Elizabeth J. "First Alphabet Found in Egypt", Archaeology 53, Issue 1 (Jan./Feb. 2000): 21.
2. ↑ Francisco, Edson de Faria (abril de 2008). "Alfabeto Paleohebraico" (PDF) (en portugués). São Bernardo do Campo. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 28 de maio de 2016. Consultado o 10 de febreiro de 2017. 
3. ↑ "Breve História da Língua Hebraica". Emunah Editora (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 11 de febreiro de 2017. Consultado o 10 de febreiro de 2017. 
4. ↑ Sayce 2002, p. 46.
5. ↑ Hubner, Manu Marcus. "O alfabeto hebraico: origem divina versus humana" (PDF) (en portugués). Consultado o 10 de febreiro de 2017.