Arte pop

Historia da arte Por período Arte prehistórica Arte paleolítica Arte rupestre Arte neolítica Arte antiga Arte paleolítica Arte mesopotámica Arte suméria Arte asiria Arte babilónica Arte persa Arte sasanida Arte exipcia Arte celta Arte xermánica Arte fenicia Arte exea Arte cicládica Arte minoica Arte micénica Antigüidade clásica Arte etrusca Arte grega Arte romana Arte paleocristiá Arte medieval Arte bizantina Arte islámica Arte prerrománica Arte xermánica Arte insular Arte anglosaxoa Arte celta Arte visigótica Arte merovinxia Arte carolinxia Arte otoniana Arte románica Arte mudéxar Arte gótica Arte da I. Moderna Renacemento Manierismo Barroco Rococó Neoclasicismo Academicismo Romanticismo Arte moderna Nazarenos Prerrafaelitas Realismo Naturalismo Impresionismo Postimpresionismo Puntillismo Divisionismo Simbolismo Art Nouveau Expresionismo Fauvismo Die Brücke Der Blaue Reiter Vangardas Arte abstrata Neoplasticismo Cubismo Construtivismo Bauhaus Suprematismo Realismo socialista Dadaísmo Surrealismo Futurismo A. contemporánea Pop art Op art New Dada Minimalismo Neoconcretismo Arte conceptual Happening Performance Instalacións Land art Hiperrealismo Por expresión Arquitectura – Pintura Escultura – Deseño Literatura – Música Teatro – Cinema

A arte pop ou a pop-art^[1] (arte popular) foi un movemento artístico xurdido a fins da década de 1950 en Inglaterra cuxas características son o emprego de imaxes e temas tomados do mundo da comunicación de masas e a súa aplicación á pintura. Pódese dicir que subliña o valor iconográfico da sociedade de consumo. O termo "pop-art" foi utilizado por primeira vez polo crítico británico Lewwis Gennig en 1962 para definir a arte que algúns xoves estaban facendo co emprego de imaxes populares.

Pode afirmarse que a pop-art é o resultado dun estilo de vida, a manifestación plástica dunha cultura (pop) caracterizada pola tecnoloxía, a democracia, a moda e o consumo, onde os obxectos deixan de ser únicos para producirse en serie. Neste tipo de cultura tamén a arte deixa de ser única e convértese nun obxecto máis de consumo. "A razón polaa que pinto deste modo é porque quero ser unha máquina", afirmaba o máximo expoñente do movemento, Andy Warhol. Tamén é simbólica a afirmación de Richard Hamilton con respecto ó seu desexo de que a arte fose "efémera, popular, barata, producida en serie, xove, enxeñosa". Todas elas, serían calidades equivalentes ás da sociedade de consumo.

Richard Hamilton é considerado o artista que creou a primeira obra da arte Pop: a colaxe titulada ¿Que é o que fai os fogares de hoxe en día tan diferentes, tan divertidos?, que foi exposto na exposición titulada Isto é o mañá na Whitechapel Gallery de Londres en 1956.

(Robert Indiana: Love, Escultura en Taipei, Taiwán)

1. ↑ Gran Dicionario Xerais da Lingua, 2009.