As cecas da Antiga Roma son os establecementos onde se cuñaban as moedas da Antiga Roma en tempos da República e, posteriormente, do Imperio Romano.
A multiplicación dos obradoiros monetarios imperiais foi un fenómeno que se produciu no baixo Imperio Romano, a partir da crise do século III. No entanto, cómpre non confundir esas cecas imperiais coas denominadas cecas provinciais romanas, onde se cuñaba moeda para a súa circulación en pequenas zonas do territorio do Imperio (moeda provincial romana), fundamentalmente de bronce, e que, coa reforma monetaria de Aureliano, foron abolidas.[1][2]