Cinc

Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos.

Cinc
-     30 Zn                                                                                                                                                                                                                                           Zn Cd Cobre ← Cinc → Galio Táboa periódica dos elementos
[[Ficheiro:{{{espectro}}}|300px|center]]
Liñas espectrais do Cinc
Información xeral
Nome, símbolo, número	Cinc, Zn, 30
Serie química	Metal de transición
Grupo, período, bloque	12, 4, d
Densidade	7140 kg/m3
Dureza	{{{dureza}}}
Aparencia	Azul pálido
N° CAS
N° EINECS
Propiedades atómicas
Masa atómica	65,38(2)[1] u
Raio medio	135 pm
Raio atómico (calc)	142 pm
Raio covalente	131 pm
Raio de van der Waals	139 pm
Configuración electrónica	[Ar]3d104s²
Electróns por nivel de enerxía
Estado(s) de oxidación
Óxido
Estrutura cristalina	hexagonal
Propiedades físicas
Estado ordinario	Sólido
Punto de fusión	692,68 K
Punto de ebulición	1180 K
Punto de inflamabilidade	{{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización	115,3 kJ/mol
Entalpía de fusión	7,322 kJ/mol
Presión de vapor	192,2
Temperatura crítica	K
Presión crítica	Pa
Volume molar	m3/mol
Velocidade do son	3700 m/s a 293.15 K (20 °C)
Varios
Electronegatividade (Pauling)
Calor específica	390 J/(K·kg)
Condutividade eléctrica	16,6 x 106 S/m
Condutividade térmica	116 W/(K·m)
1.ª Enerxía de ionización	906,4 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización	1733,3 kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización	3833 kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización	5731 kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización5}}} kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización6}}} kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización	{{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
iso AN Período MD Ed PD MeV 64Zn 48,63% estable con 34 neutróns 65Zn Sint. 244,26 d ε 1,352 65Cu 66Zn 27,90% estable con 36 neutróns 67Zn 4,10% estable con 37 neutróns 68Zn 18,75% estable con 38 neutróns 70Zn 0,62% estable con 40 neutróns 72Zn Sint. 46,5 h β 0,458 72Ga
Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.

O cinc^[2] ou zinc^[3] (do alemán Zink) é un elemento químico de símbolo Zn, número atómico 30 (30 protóns e 30 electróns) con masa atómica 65,4 uma. A temperatura ambiente, o cinc encóntrase en estado sólido. Está situado no grupo 12 (2 B) da clasificación periódica dos elementos.

As aliaxes de cinc teñen sido utilizadas durante séculos (pezas de latón datadas de 1400-1000 a.C. foron encontradas en Palestina), e outros obxectos con até 87% de cinc foron achados na antiga rexión da Transilvania.

A principal aplicación do cinc (cerca de 50% do consumo anual) é na galvanización do aceiro ou ferro para protexelos da corrosión, isto é, o cinc é utilizado como ánodo de sacrificio. Tamén pode ser usado en protectores solares, en forma de óxido, pois ten a capacidade de parar a radiación solar.

O cinc é un elemento químico esencial para as persoas: intervén no metabolismo de proteínas e ácidos nucleicos, estimula a actividade de máis de 100 enzimas, colabora no bo funcionamento do sistema inmunolóxico, é necesario para a cicatrización das feridas, intervén na percepción do sabor e do olfacto e na síntese do ADN.

Foi descuberto en 1746 polo alemán Marggraf.

1. ↑ CIAAW
2. ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para cinc.
3. ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para zinc.