David Bohm

David Bohm

Nome orixinal	(en) David Joseph Bohm (hu) Böhm Dávid József
Biografía
Nacemento	20 de decembro de 1917 Wilkes-Barre, Estados Unidos de América
Morte	27 de outubro de 1992 (74 anos) Londres, Reino Unido
Causa da morte	infarto agudo de miocardio
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Unidos de América Brasil Reino Unido
Educación	Universidade de Bristol (pt) Universidade de California en Berkeley Instituto Tecnolóxico de California G. A. R. Memorial Junior Senior High School (en)
Director de tese	Robert Oppenheimer
Actividade
Campo de traballo	Física, física cuántica e quantum theory (en)
Ocupación	físico , profesor universitario , filósofo , científico nuclear
Empregador	Universidade de São Paulo Universidade de Princeton Technion (pt) Universidade de California en Berkeley Birkbeck College Universidade de Bristol (pt)
Membro de	Royal Society
Influencias	Albert Einstein
Lingua	Lingua inglesa
Participou en
1939	Proxecto Manhattan
Obra
Doutorando	David Pines (pt) , Yakir Aharonov, Jeffrey Bub (pt) , Harry Lipkin (pt) e Eugene Gross (pt)
Premios (1991)  Medalla Elliott Cresson  membro da Royal Society

David Joseph^[1] ou Joseph David^[2] Bohm (/boʊm/), coñecido como David Bohm, nado en Wilkes-Barre, Pensilvania, o 20 de decembro de 1917 e finado en Londres o 27 de outubro de 1992 foi un físico teórico estadounidense, brasileiro e británico que fixo importantes e pouco ortodoxas contribucións nos campos da física teórica, a epistemoloxía e a neuropsicoloxía. Foi considerado como un dos maiores físicos cuánticos de todos os tempos^[3].

Avanzou a opinión de que a física cuántica significaba que o vello modelo cartesiano da realidade -que hai dous tipos de substancias, a mental e a física, que interactúan dalgún xeito- era demasiado limitado. Para complementalo, desenvolveu unha teoría matemática e física da orde "implícita" e "explícita".^[4][5] Cría que o cerebro, a nivel celular, funciona segundo as matemáticas dalgúns efectos cuánticos, e postulou que o pensamento se distribúe e non está localizado igual que as entidades cuánticas.

Bohm advertiu dos perigos da tecnoloxía desenfreada, defendendo a necesidade dun diálogo auténtico de apoio, que afirmou que podería ampliar e unificar divisións conflitivas e problemáticas no mundo social. Nisto, a súa epistemoloxía reflectiu a súa ontoloxía.^[6] Polas súas afiliacións comunistas, foi obxecto dunha investigación do goberno en 1949, o que o levou a abandonar os Estados Unidos.^[7] Seguiu a súa carreira científica en varios países, converténdose primeiro en brasileiro, sendo no Brasil profesor universitario, e despois en cidadán británico.

A principal preocupación de Bohm era comprender a natureza da realidade en xeral e da conciencia en particular como un todo coherente, que, segundo el, nunca é estático nin completo.

1. ↑ "David Bohm - Biografía de David Bohm". www.biografias.es. Consultado o 2022-07-17. 
2. ↑ "FamilySearch.org; Joseph David Bohm". ancestors.familysearch.org. Consultado o 2022-07-17. 
3. ↑ F. David Peat, Infinite Potential: The Life and Times of David Bohm, Reading, Massachusetts: Addison Wesley, 1997, pp. 316-317. ISBN 0-201-32820-8.
4. ↑ David Bohm: A totalidade e a ordem implicada , Routledge, 1980 (ISBN 0-203-99515-5).
5. ↑ Mardegan, Guto. "DAVID BOHM A Totalidade e a Ordem Implicada". 
6. ↑ David Bohm: On Dialogue (2004) Routledge
7. ↑ "David Bohm, o comunista rebelde da mecânica quântica que era amigo de Einstein e deu aula na USP". BBC News Brasil (en portugués). Consultado o 2022-07-25.