Descubrimentos portugueses

Hai unanimidade entre os historiadores en consideraren a conquista de Ceuta como o inicio da expansión portuguesa, comunmente coñecida como os Descubrimentos. A de Ceuta foi unha praza conquistada con relativa facilidade, por unha expedición organizada por Xoán I, en 1415. A aventura ultramarina gañaría grande impulso a través da acción do infante D. Henrique, O Navegante, recoñecido internacionalmente como o seu grande impulsor.

Terminada a conquista cristiá da Península Ibérica, o espírito da cristianización dos pobos musulmáns subsistía. Portugal dirixíase agora ao Norte de África, de onde viñeran os árabes que invadiron a Península Ibérica e aí se estabeleceron. Porén, Portugal non podía disimular o seu interese económico, xa que era tamén polo norte de África por onde pasaba a ruta das especias, un xénero de gran valor debido ao esforzo necesario para facelo chegar a Europa.

Portugal comeza así un proxecto nacional, desde o norte de África, que se estendería a todo o continente africano e mesmo ata Asia, e que se prolongou durante varios reinados e séculos, desde o reinado de Dinís (1279), con contactos nas illas Canarias, ata o de Xoán III (1557), época en que se establecería o Imperio portugués.