Back دو واب Arabic Doo wop AST Ду-уап Bulgarian Doo-wop Catalan Doo-wop Czech Doo-wop Danish Doo Wop German Doo-wop English Doo wop Spanish Doo-wop Basque

Doo wop

Os Earth Angels, grupo catalán de harmonía vocal que participou como convidado honorífico no festival que reuniu os grandes artistas estadounidenses deste xénero en maio de 2010 en Pittsburgh, Pensilvania.
Un Mercury de 1949, típico das clases populares da movida xuvenil de finais dos anos 60 nos Estados Unidos.

O doo wop é un estilo vocal de música nacido da unión dos xéneros rhythm and blues e gospel.[1][2][3] Desenvolveuse en comunidades afroamericanas dos Estados Unidos durante os anos 40 e alcanzou a súa maior popularidade entre os 50 e os 60.[4] Xurdiu das rúas de cidades industriais das zonas ao nordés dese país (Nova York, Filadelfia, Chicago, Baltimore e Pittsburgh) onde a xente nova se reunía para levar a cabo interpretacións.[5] Nun principio, foi un estilo musical dirixido a unha audiencia principalmente adulta e afroamericana, e posteriormente estendeuse cara a un mercado adolescente e multirracial.[6]

Algúns historiadores aseguran que durante esta época se gravaron nos Estados Unidos máis de quince mil discos deste estilo e que o seu son harmónico de voces entrelazadas que incorporaban elementos de rhythm and blues, jazz, swing e gospel, costituíu o modelo que lle deu formato posteriormente ao rock and roll.[7][8]

O xénero comezou nos soportais e nos garaxes das casas onde se producían as pequenas reunións de cinco ou seis adolescentes que intentaban sorprender as súas noivas ou adquirir certa popularidade.[9] Coa súa expansión, comezou a practicarse nos canellas e practicamente en calquera lugar que puidese ofrecer un eco que reforzase os seus arranxos vocais.[10] De feito, este procedemento foi o que lle deu nome á frase que posteriormente, en 1975, se converteu no tema Looking for an Echo (Procurando un Eco), de Richard Reicheg, autor que recibiu xunto coa súa banda un premio Grammy á mellor composición instrumental o ano seguinte.[11]

Caracterízase polos seus contidos de voces a cappella[12] e por consistir en melodías nas que un vocalis principal é acompañado polos coros e as frases do resto do grupo, que habitualmente se compón de tres cantantes ou máis.[13] As composicións abranguen un amplo rango de voces: contratenor, falsete, tenor, barítono e baixo vocal.[14]

Na maioría de gravacións de estudio, a súa instrumentación é moi lixeira, reducida a un simple acompañamento de fondo. As actuacións manteñen un ritmo de batería moi simple, outorgándolles o absoluto dominio aos diversos rexistros melódicos das voces a riqueza harmónica.[15] Debido a isto, o doo wop tamén se coñece polo alcume de icecream changes.

As primeiras interpretacións soaban a grupos de estudantes que lle dedicaban unha canción á súa noiva ou amiga.[16] As súas letras, compostas de sílabas sen sentido e adoito dunha melodía simple e de carácter romántico, captaban a atención das adolescentes ao se sentiren claramente identificadas coa mensaxe que enviaban, polo que se converteron en típicas das verbenas e de encontros nos patios de recreo dos institutos, onde tamén era frecuente facer piques entre eles para demostrar quen eran mellores.[17][18][19]

Coa súa proliferación e xunto á aparición e impacto do rock and roll vocal, chegou tamén unha onda de rapaces que comezaron a lucir topetes[20] e vestimentas para se identificaren co movemento, como era o caso dalgunhas mulleres usando pezas con lunares.[21][22]

Algúns músicos do Bronx acudían ás escolas públicas para lles ensinar aos rapaces a técnica e, posteriormente, moitos colexios e centros sociais lles proporcionaban un lugar onde poder ensaiar, de maneira que se mantivesen arredados das rúas, da drogadicción e da delincuencia.[23] Algunhas igrexas, como a de San Anthony (da que xurdiu o grupo feminino The Chantels, cuxo exclusivo son tiña a súa raíz na música litúrxica desta institución) colaboraron, xunto con emisoras de radio, a promocionar o estilo.[24]

O director da emisora de radio WWRL Rocky Bridges circulaba cunha furgoneta polas rúas do Bronx promocionado o xénero, entanto que a compañía Co-Op organizaba eventos musicais entre distintas formacións de xente nova. Así mesmo, o doo wop colaborou en romper barreiras raciais entre bandas de brancos e negros que actuaban xuntas.[25]

  1. ↑ "Tennessee". 
  2. ↑ "Acapella Hymns, Doo Wop, And Barbershop Quartet: What They Have In Common". [Ligazón morta]
  3. ↑ "R&B vocal harmony groups blended black church and secular traditions" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 04 de setembro de 2008. Consultado o 04 de abril de 2016. 
  4. ↑ "The Belmonts" (PDF). 
  5. ↑ "Doo Wop Music And Its Origins". Arquivado dende o orixinal o 04 de marzo de 2016. Consultado o 04 de abril de 2016. 
  6. ↑ "Doo wop". 
  7. ↑ "Acapella Doo Wop". 
  8. ↑ "The Arts". 
  9. ↑ "The Earth Angels Biography". Arquivado dende o orixinal o 15 de xullo de 2011. Consultado o 04 de abril de 2016. 
  10. ↑ "50's Rock & Roll, R&B and Doo Wop". [Ligazón morta]
  11. ↑ "Looking For An Echo". Arquivado dende o orixinal o 24 de marzo de 2016. 
  12. ↑ "Remember sidewalk serenades?". Arquivado dende o orixinal o 26 de agosto de 2011. Consultado o 04 de abril de 2016. 
  13. ↑ "Meet The Earth Angels!". 
  14. ↑ "The Doo Wop Sound". 
  15. ↑ "Los nuevos grupos vocales de folklore de fines de los años ‘50" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 17 de abril de 2016. 
  16. ↑ "The Doo-Wop Groups". 
  17. ↑ "Product Description". 
  18. ↑ "The Complete Book of Doo-Wop". 
  19. ↑ "Doo wop". Arquivado dende o orixinal o 11 de setembro de 2009. Consultado o 04 de abril de 2016. 
  20. ↑ "The original New York Doo Wop Show returns to Bethel Woods" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 13 de xuño de 2010. Consultado o 04 de abril de 2016. 
  21. ↑ "How to Make Doo Wop Clothes". 
  22. ↑ "George Clinton & Parliament Funkadelic". [Ligazón morta]
  23. ↑ "Tom Riepenhoff". Arquivado dende o orixinal o 02 de abril de 2016. Consultado o 04 de abril de 2016. 
  24. ↑ "The Chantels sing in 2009". Arquivado dende o orixinal o 07 de xuño de 2010. Consultado o 04 de abril de 2016. 
  25. ↑ "Welcome to the Bronx, African-American History project". Arquivado dende o orixinal o 14 de abril de 2012. Consultado o 04 de abril de 2016. 

Developed by StudentB