Ebla

Ebla

Tipo	cidade antiga tel (pt) estado histórico período histórico estado soberano
Localización
División administrativa	Idlib, Siria (pt)
35°47′53″N 36°47′55″L / 35.79806, 36.79861
Características
Candidato a Patrimonio da Humanidade
Data	8 de xuño de 1999
Identificador	1293
Historia
Data de creación ou fundación	3000 a. C.
Data de disolución, retirada ou demolición	2240 a. C.

Ebla (en árabe:عبيل، إيبلا, actual Tell Mardikh en Siria ) é un sitio arqueolóxico situado a 60 km ao sur de Alepo sobre a ruta de Hama, despois da bifurcación en dirección Latakia, ocupando unha posición xeoestratéxica na entrada dun porto que dá acceso ao Mediterráneo. O asentamento, que se presenta baixo a forma dun tell oval de 60 ha dominada por unha acrópole central, descubriuse en 1964 e os seus restos foron escavados polos equipos do profesor Paolo Matthiae (Universidade La Sapienza de Roma) en 1968.

Ebla, dende o terceiro milenio antes da nosa era, é unha rica cidade. Os seus reis empezan a partir do 2500 a.C. a estender o seu dominio polo Éufrates medio e dunha parte da actual Siria.

Os restos atopados permitiron recoñecer a existencia dunha rica biblioteca, de máis de dezasete mil táboas de arxila gravadas en sumerio e en eblaíta. Estas táboas subministraron informacións preciosas sobre a economía, o comercio e a industria, a administración e a diplomacia, deste antigo reino: arquivos económicos, tratados de alianza con outros estados, relacións de guerra e de paz, epopeas e himnos relixiosos. Ebla foi unha das máis poderosas Cidades Estado de Siria entre o 2500 e o 2400 a.C.