Electricidade

A electricidade é un termo xeral que abrange unha variedade de fenómenos resultantes da presenza e do fluxo de carga eléctrica. Estes inclúen moitos fenómenos facilmente recoñecibles, tales como o relampo, a electricidade estática, e as correntes eléctricas dos cableados. Alén diso, é a propiedade da materia que se basea no movemento das cargas eléctricas que produce un desequilibrio entre as mesmas. Está vinculada polo tanto co estado dos átomos do material considerado. Constitúe un dos xeitos en que se pode manifestar a enerxía, e dá lugar a múltiples fenómenos de toda índole (caloríficos, mecánicos, luminosos...). Os fenómenos eléctricos están incluídos, xunto cos magnéticos, no campo do electromagnetismo.

Dise que un material é electricamente neutro cando as cargas están presentes no seu interior en cantidades iguais. Entón non manifesta características eléctricas a nivel macroscópico. Atópase en estado positivo cando hai diferenza entre o número de protóns e de electróns, tendo máis cargas positivas (protóns) por perda de electróns, e negativo cando os electróns aparecen en maior cantidade por telos gañado o material.

Estes estados dan lugar á súa vez á aparición de forzas eléctricas atraentes ou repulsivas, dependendo do signo dunhas e outras cargas: cargas de igual signo repélense e cargas de distinto signo atráense. A intensidade destas forzas é maior que a das forzas gravitatorias e pódense crear á vontade mediante distribucións axeitadas de carga, que dan lugar á aparición dun campo eléctrico ó seu arredor o que produce a interacción antedita se outra carga se mete en dito campo. A extensión de ditos campos é ilimitada, pois pola lei de Coulomb o campo abrangue ata o infinito, se ben non se considera en xeral así debido á pouca intensidade do campo cando nos afastamos moito da carga que o produce, e tamén debido a que se mestura (compón) con outros campos. O libre desprazamento de electróns no interior do material (por ex.,un metal) provoca a aparición da denominada corrente eléctrica, orixe de efectos físicos como o chamado "efecto Joule" (calórico), a electrólise (químico) ou a indución magnética (magnético).

O transporte da corrente eléctrica pode ser -en función da súa propagación- alternado (corrente alterna) ou continuo (corrente continua), considerándose xeralmente no interior dun metal aínda que tamén é posible, en condicións axeitadas, que o faga no interior dun gas e dunha disolución. A súa xeración pódese levar a cabo de moitos xeitos, por ex., mediante o fregado de corpos ou pola compresión de certos materiais -como por ex., o cuarzo (piezoelectricidade)- ou grazas á diferenza de temperatura de dous corpos unidos mediante unha soldadura (termoelectricidade, efecto de Seebeck), por medio de reaccións químicas (pilas ou acumuladores) ou por causa da indución electromagnética (dínamos e alternadores); este último é o procedemento máis utilizado en procesos industriais. Existe ademais unha íntima relación entre a corrente eléctrica e o campo electromagnético, porque debido á presenza de cargas en movemento a corrente xera o campo e a variación deste último, a aparición dunha corrente eléctrica (indución electromagnética). A conxunción dos campos, o eléctrico e o magnético, é a orixe do campo electromagnético, de estudar o cal se ocupa o electromagnetismo. Considéranse diversas manifestacións da electricidade: