Estreptavidina | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Estreptavidina monomérica (diagrama de fitas) con biotina unida (esferas) | |||||||||
Identificadores | |||||||||
Símbolo | ? | ||||||||
Pfam | PF01382 | ||||||||
InterPro | IPR005468 | ||||||||
PROSITE | PDOC00499 | ||||||||
SCOPe | 1slf / SUPFAM | ||||||||
|
A estreptavidina é unha proteína de 52,8 kDa purificada na bacteria Streptomyces avidinii, da que recibe o seu nome. Os homotetrámeros de estreptavidina teñen unha afinidade extraordinariamente alta pola biotina (tamén chamada vitamina B7 ou vitamina H). A súa constante de disociación (Kd) é da orde de ≈10−14 mol/L,[1], o que fai que a unión da biotina á estreptavidina sexa unha das interaccións non covalentes máis fortes que se coñecen na natureza. A estreptavidina utilízase extensamente en bioloxía molecular e bionanotecnoloxía debido á resistencia que teñen os complexos estreptavidina-biotina aos solventes orgánicos, desnaturalizantes (por exemplo, cloruro de guanidinio), deterxentes (por exemplo, SDS, Triton), encimas proteolíticos, e valores extremos de temperatura e pH.