James Cook

Infotaula de personaJames Cook

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento27 de outubro de 1728 Editar o valor em Wikidata
Marton (Reino de Gran Bretaña) Editar o valor em Wikidata
Morte14 de febreiro de 1779 Editar o valor em Wikidata (50 anos)
Kealakekua Bay (Ancient Hawaii) Editar o valor em Wikidata
Causa da mortehomicidio, ferida de arma branca Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino de Gran Bretaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoExploración e Cartografía Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónexplorador , navegante , oficial da armada , cartógrafo , botánico Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua inglesa e lingua francesa Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
Rama militarRoyal Navy Editar o valor em Wikidata
Rango militarcaptain (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Participou en
12 de xullo de 1776third voyage of James Cook (en) Traducir
1772Segunda viagem de James Cook (pt) Traducir
1768Primeira viagem de James Cook (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Obra
Abreviación dun autor en botánicaCook Editar o valor em Wikidata
Arquivos en
Familia
CónxuxeElizabeth Cook (1762–)
FillosJames, Nathaniel, Elizabeth, Joseph, George e Hugh
NaiGrace Pace (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Cronoloxía
14 de febreiro de 1779death of James Cook (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios
Sinatura
Editar o valor em Wikidata

Editar o valor em Wikidata

BNE: XX872658 WikiTree: Cook-4419 Find a Grave: 10951 Editar o valor em Wikidata

James Cook, nado o 27 de outubro de 1728 en Middlesbrough (Inglaterra) e finado o 14 de febreiro de 1779 en Hawai, foi un explorador, navegante e cartógrafo británico. Cook fixo mapas detallados das costas de Terra Nova antes de facer tres viaxes ao océano Pacífico, nos que logrou explorar as principais illas desta rexión. Entre outros, foi o primeiro europeo en explorar a costa oriental de Australia e as illas Hawai e fixo a primeira circunnavegación de Nova Zelandia.[1][2]

James Cook entrou na mariña mercante británica cando era adolescente e en 1755 alistouse na Royal Navy (Armada Real británica) onde alcanzaria o rango de capitán.[3] Participou na guerra dos Sete Anos, e posteriormente estudou e mapeou gran parte da entrada do río San Lourenzo durante o asedio do Quebec. Isto permitiu que o xeneral Wolfe puidese executar con éxito o seu ataque ás Chairas de Abraham, este feito fixo prestar a atención do Almirantado Británico e a Real Sociedade cara a Cook. Este feito produciuse nun momento crucial, tanto na súa carreira persoal como na dirección da exploración británica de ultramar. Deste xeito, en 1766 partiu como comandante do HMB Endeavour para o primeiro dos seus tres viaxes polo océano Pacífico.

Cook cartografou moitas áreas e rexistrou varias illas e zonas costeiras nos mapas europeos por primeira vez. Os seus resultados poden ser asignados a unha combinación de navegación, superior levantamento cartográfico e competencias, o valor en explorar lugares perigosos para confirmar os feitos (por exemplo, a inmersión no Círculo polar antártico repetidamente e explorar arredor da Gran Barreira de Coral), unha capacidade de dirixir os homes en condicións adversas, e ousadía, tanto en relación á medida da súa explotación e a súa vontade de superar as instrucións dadas a el polo Almirantado.[3]

Un feito de suma importancia na primeira viaxe foi que ningún home da súa tripulación morreu de escorbuto, afección que había decimado moitas expedicións marítimas anteriores. Isto debeuse a unha especial preocupación de Cook para mellorar as condicións de hixiene e a dieta dos seus subordinados durante a viaxe, no que incluíu os cítricos como preventivos da enfermidade, segundo un descubrimento do médico inglés James Lind.[4]

En 1779, durante a terceira viaxe exploratoria de Cook polo Pacífico, agraváronse as tensións entre os seus homes e os nativos de Hawai, e un intento de secuestro do xefe Kalaniʻōpuʻu desembocou na morte de Cook. Existe controversia sobre o papel de Cook como propiciador do colonialismo británico e a violencia asociada a algúns dos seus contactos cos pobos indíxenas. Deixou un legado de coñecementos científicos e xeográficos que influíu nos seus sucesores ata ben entrado o século XX, e dedicáronselle numerosos monumentos en todo o mundo. Así mesmo abriu o camiño das exploracións científicas e antropolóxicas, e das grandes viaxes de navegación.

  1. wikisource (ed.). 1911 Encyclopædia Britannica/Cook, James (en inglés). Consultado o 8 de xaneiro do 2016. Artigo sobre "James Cook" na Encyclopædia Britannica (1911) 
  2. Biografías y Vidas (ed.). "James Cook". La enciclopedia bibliográfica en linea (en castelán). Consultado o 28 de decembro do 2015. 
  3. 3,0 3,1 Erro no código da cita: Etiqueta <ref> non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome collingridge
  4. James Lind. A treatise of the scurvy, 1753.

Developed by StudentB